تاریخ انتشار : چهارشنبه 28 مهر 1400 - 21:51
کد خبر : 64246

چالشهای بزرگ راهکارهای بسیار ساده ایی دارند

چالشهای بزرگ راهکارهای بسیار ساده ایی دارند

شاید از نوشته های زیاد من خسته شده اید. راستش را بخواهید خودم هم خسته شده ام و دچار ضعف بینایی شده ام‌‌. من وقتی در انتخابات سال ۹۴ شرکت کردم، در مقابل برنامه هایی که از نظر من بعنوان یک کارشناس، بهترین بودند و آنها را برای رفع مشکلاتی چون فقر و بیکاری، تضمین

شاید از نوشته های زیاد من خسته شده اید.

راستش را بخواهید خودم هم خسته شده ام و دچار ضعف بینایی شده ام‌‌.

من وقتی در انتخابات سال ۹۴ شرکت کردم، در مقابل برنامه هایی که از نظر من بعنوان یک کارشناس، بهترین بودند و آنها را برای رفع مشکلاتی چون فقر و بیکاری، تضمین می کردم، رفتارهای مردم و درخواستهای آنها برایم غیر قابل باور و شوکه کننده بود.
مردم تنها از من می پرسیدند:
_” چرا شام و ناهار انتخاباتی نمی دهید؟
_چرا مثل خیلی ها تبلیغات گسترده و یا پول پاشی نمی کنید؟
_چرا مثل آنهایی که مواد مخدر توزیع می کنند و رای معتادان را از آن خود می کنند، شما هم اینکار را نمی کنید؟
_چرا شناسنامه نمی خرید؟ و …”

این کلمات دردناک ترین کلماتی بود که می شنیدم. آنجا بود که فهمیدم این کشور نیاز به کار فرهنگی بسیار زیادی دارد و ظلم بزرگ بزرگی شده است.
فهمیدم تقریبا تمام مشکلات ریشه ی فرهنگی دارد.

باید تا جایی که بتوانم بنویسم و تا جایی که امکان داشته باشد مردم را نسبت به ظرفیتهایشان آگاه کنم.

میدانستم باید شاهد تازیانه های نقدهای غیر منصفانه ، بداخلاقی های سیاسی، پرونده سازی ها و محرومیت از حقوق قانونی و … باشم. اما ادامه دادم.
به امید آن روزی که انتظارات تورمی باعث تورم نشود؛
به امید آن روزی که رفع بیکاری هدف مردم باشد نه شام و ناهار انتخاباتی؛
به امید آن روزی که مردم بتوانند اسیر تبلیغات دروغین نشوند و راست یا دروغ را تشخیص دهند؛
به امید آن روزی که بزرگترین مقابله با فساد از سوی مردم باشد؛
و به امید آن روزی که فرهنگ سازی از معلم و مدرسه شروع شود.

من ایمان دارم چالشهای بزرگ راهکارهای بسیار ساده ایی دارند. برخی مشکلات منبع سودجویی دارند و از مشکلات مردم عده ایی سود می برند. این مقابله با ناهنجاری های سیاسی و اقتصادی را دشوار می کند.

من یقین دارم قدرت مردم توان مقابله با هر چالشی را دارد. اما بشرطی که در جهت درست قرار گیرد نه در جهت منافع اشخاص و باندها.

من میدانم ریشه برخی مشکلات خود مردم هستند. دانسته یا ندانسته. برخی از ما برای برخی دیگر بحران می سازند. این بدبختی کمی نیست. این یعنی ما الفبای زندگی اجتماعی را هم یاد نگرفته ایم. ما میخواهیم با گرانفروشی و احتکار و هر ناصوابی پولدار شویم. میخواهیم پول و مسکن و ماشین به ما شخصیت بدهد!

ما باید یاد بگیریم برای هم کار کنیم. این مقدمه جهش در رشد و توسعه ی اجتماعی است است. وقتی با همه ی وجود برای مردم کار کنی ، خیلی زود متوجه میشوید بیش از ۸۰ میلیون نفر برای رفاه و آسایش تو مشغول بکار هستند. اما افسوس ما از دیگران کالا و خدمات ناب میخواهیم و به دیگران خدمات چرک عرضه می کنیم.

ما هنوز هم در قرن بیست و یکم زباله های خود را در طبیعت رها می کنیم و میخواهیم مثل کشورهای توسعه یافته در رفاه باشیم. اما ممکن نیست. چرا که ما در الفبای رشد و توسعه هم مشکل داریم. مدیریت جامعه ضعیف است و ما اصلا جامعه شناس نداریم.

مهمتر از همه عده ایی از همبستگی مردم هراسانند و هر اجتماعی را برای حل مشکلات، امنیتی می کنند.

“کسی که فقط چکش در اختیار دارد، تمام دنیا را میخ می بیند”

 

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....