پیوند حلقه های درد/قسمت ۵

عارف خصافی

۱۴۰۰/۱/۱۹

هر چند برخی از رخدادها و پیش آمده ها، تلخ و بغرنج هستند ، اما باید آنها را پذیرفت

در کنار پریشان حالی یک حلقه ، حلقه های فهیمی وجود دارند
حلقه های نادری وجود دارند که از فرسودگی و ناتوانی یک چرخه جلوگیری می کنند.

وقتی مادر ، پریشان حالی پدرم را دید تصمیم گرفت مدیریت کانون خانواده را بدست بگیرد.
او خوب می داند چنانچه ستون کانون خانواده آسیب بیند همه ی حلقه های یک خانواده به زوال خواهند رفت .

درایت حکیمانه ی مادر سبب شد تا واژگانی زیبا اختیار کند و با چنین
واژگانی بتواند آرامش را حاکم کند.
آرامشی که پُر از روشنایی و امید باشد
هر واژگانش ، قوّت و قدرت در آنها متولد می شود و معنا پیدا می کند.
و آن زیباترین درمان است:

از ازل که چنین نبود
هر چند که آب و نانی می خواهم

درمانده و خسته گشته ام
عفریته ی رنج، می آزارتم
چون در پی یک جمله مهرورزیم

بدان؛
همه ؛ در دستان مدیریتی فهیم و دقیق واقع شده ایم.
برای من نیز ساده نیست که چنین کلماتی بر زبان جاری کنم اما باید واقعیت را پذیرفت تا از عفریته ی رنج گذر کنیم.

این جملات ، شروع تازه ای برای التیام بخش نمودن، روان ِپدر تلقی می شد. .
اما؛ زمان نیز، باید مسیر خود را طی کند زیرا او از سهم خود نخواهد گذشت.
گذر زمان ، بزرگترین درمان برای التیام نمودن برخی آسیبهای حلقه های رنج دیده ، می باشد.

پدر سخت به فکر فرو رفت، گویی پتکی بر مغز او خورده باشد.

یک باره؛ مادر بسوی احمد رفت، همان فرزندی که بر اثر تصادف از ناحیه نخاع صدمه دیده بود.
نگاهی به او انداخت و جملاتی را گفت:

پسرم
اگر دوست داری در این جهان قرار گیری باید مغز خود را قوی و توانمند نگهداری. و به مغزخود،نیرو ببخشی ، جهان، حلقه های ضعیف را زودتر و سریع ، خواهد بلعید و از مسیر ، حذف خواهد کرد..

ادامه خواهد داشت

دو استکان چای داغ