معضلات برنامه ریزی مدیریتی در ایران چیست؟

بنظر شما علل اصلی عدم اجرای برخی برنامه‌ها و اهداف تعیین شده در مدیریت کشور چیست ؟ و یا چرا علیرغم داشتن برنامه های کوتاه و بلند مدت و چشم انداز در چنین وضعیت اقتصادی قرار داریم ؟

یا چرا برخی از برنامه های استراتژیک و کوتاه مدت و بلند مدت به اجرای دقیق نمی رسند و یا بصورت ناقص اجرا می شوند و به نتایج مطلوب و شایسته نمی رسند ؟

با بررسی و پژوهش های انجام شده توسط اساتید حوزه مدیریت و اقتصاد کشور ، مهمترین معضلات برنامه ریزی مدیریتی در کشورمان عبارتند از:

۱- ابهام در واگذاری مسولیت ها

۲- بیماری جلسه بازی با هدف سبک کردن بار مسولیت

۳- دوستی و رفاقت به جای روابط رسمی

۴- مایملک شخصی و کانون قدرت شدن هر شغل اداری

۵- فقدان نظام سلسله مراتبی

۶- فقدان پاسخگویی در قبال رفتار اداری

۷- کلی گویی

۸- تمایل به تعارفات و پذیرش و تبعیت از خوشایندترین راه حل مساله

۹- خودپرستی اداری و وجود نگرش خود

برتر بینی

۱۰- ترجیح توسعه فیزیکی و عمرانی بر توسعه اجتماعی

۱۱- تکیه بر راه حل های مفروض

۱۲- عدم جلب نظرات موافق در قبال اهداف طرح ها و برنامه ها

۱۳- بیان امید و آرزو بجای اهداف در برنامه

۱۴- اهمیت روابط شخصی و عدم تمایز بین منازعات فکری و منازعات شخصی

۱۵- عدم پذیرش هزینه تغییرات و اصلاحات توسط جامعه

۱۶- تحمیل بار سنگین کارها بر دوش مدیران بدلیل فقدان انضباط اداری

۱۷- وفاداری به گروه نه به ساختار سازمانی

۱۸- پریشانی و آشفتگی بازیگران

۱۹- غالب بودن رویکرد ارائه ظن و گمان بجای تحلیل علمی

۲۰- وجود همزیستی بجای همکاری در ارتباط دستگاهها