مسئولان به تاثیرات آتی تصمیمات خود واقف نیستند

یکی از چالش‌های جدی کسب‌وکارها و تولیدکنندگان نوسانات ارزی است. به عقیده بسیاری دولت اقتصاد را ابزاری برای جبران عقب‌ماندگی‌های خود کرده در حالی که همه نوسانات فشار زیادی به تولید وارد کرده است. از سوی دیگر دستورات اقتصادی دولت نیز در این وانفسا چالش های تولیدکنندگان را دو چندان کرده به گونه ای بسیاری از صنعتگران می گویند «تولید دیگر به صرفه نیست».

چنین شرایطی، بحران های اقتصادی کشور را تشدید خواهد کرد و آینده را برای سرمایه گذاران تاریک می کند. موضوعی که کلیدواژه فرار سرمایه گذاران را بسیار سر زبان ها انداخته است؛ فرار از تولید به بازارهای جانبی یا خارج از کشور!

    به گزارش اقتصاددان به نقل از بازار  ،  با همه این بحران ها، دولت به جای باور وضع موضوع و مشورت با بخش خصوصی، همچنان دنبال توجیه برنامه ها و انکار مشکلات است. اندک تولیدکنندگان باقی مانده می گویند « ما نگران آینده کشور هستیم اما هرچه گفتیم دقیقا عکس آن را عمل کردند». یکی از آن‌ها «امیرحسین ساداتی» مدیرعامل شرکت «اریکو» تولید کننده قطعات صنعتی و غلطک است. در گفتگو با ساداتی تحلیل کوتاهی درباره تاثیر نوسانات ارز و تصمیمات دولت بر تولید داشتیم که در ادامه می خوانید.

* نوسانات دلار طی ماه های گذشته و تاثیر در کسب و کار شما چگونه است؟

ما هم تحت تاثیر هستیم. در بخش تاثیر نوسانات ارز بر تولید، اگر اتفاقات حوزه اقتصادی را تبدیل به نمودار کنیم، در گذشته نمودار سینوسی رو به بالا را شاهد بودیم که هر از گاهی به ثبات مدت داری می رسید و مجدد حرکت می کرد، اما اکنون به نمودار زلزله نگاری را می‌ماند که بازه نوسانات آن بسیار کوتاه و شدید شده است.

بسیاری از صنعتگران می گویند «تولید دیگر به صرفه نیست»

متاسفانه با شرایطی که وجود دارد بازار ملتهب و دارای نوسان شدید است. مصرف کننده قدرت خود را به شدت از دست داده است. با این کاهش قدرت خرید، خط فقر ۵۰ درصدش بالاتر رفته، چون مصرف کاهش داشته تولید دیگر توجیه ندارد و رکود تورمی در حال تشدید است.

* گلایه دیگر تولید کنندگان و بخصوص فعالان بازرگانی تصمیات و مصوبات ناگهانی است. به نظر شما دلیل این مساله چیست؟

ما از ابتدای سال شاهد تصمیمات خلع الساعه بودیم. مسئولانی که در مسندکار هستند پیام های آنی تصمیمات خود را در نظر می گیرند و به تاثیرات آتی آن توجهی ندارند. با گذشت مدت زمان کوتاه وقتی اثر منفی آن تصمیم را مشاهده می کنند سریع جلوی آن را گرفته و مجدد بدون بررسی آینده تصمیم جدید می گیرند.

بخصوص در بخش صادرات محصول، وقتی صادرات آزاد می شود وارد کننده مشغول بازاریابی بین المللی خود می شود اما ناگهان دستور توقف صادرات، صادر می شود و نتیجه می شود که تولید کننده بازار خود را از دست می دهد. مشتری خارجی مانند داخلی نیست که هر طور بخواهیم با او رفتار کنیم. آن ها تامین کننده مطمئن نیاز دارند و در چنین شرایطی سراغ کشورها و افراد دیگر می روند.

اینکه مقام معظم رهبری فرمودند تولید دانش بنیان، ظلم و جفاست که بگوییم پیام ایشان فقط به تولیدکنندگان کشور بوده است. در واقع در باطن پیام ایشان، تمام افراد و بخصوص تصمیم گیران هم باید دانش بنیان باشند اما تصمیمات متاسفانه هیچ بنیان علمی ندارد.

* بخش عمده اقتصاد ما به تصمیمات دولت وابسته است. با این شرایط و نحوه تصمیم گیری آیا سرنوشت بخش خصوصی روشن است؟

۸۵ درصد فعالیت اقتصادی و بخش عمده صادرات کشور دست دولت است. فروش نفت هم به سختی به ایران باز می گردد. اعداد فوق نشان دهنده تسلط دولت بر اقتصاد است و متاسفانه هر رفتاری بخواهد با اقتصاد می کند.

متاسفانه دولت ما تولید کننده نیست و فقط مصرف کننده است؛ درآمد ارزی و منابع ملی را هزینه جاری می کند. قرار است در بودجه سال آینده دولت ۷۰ درصد درآمد خود را فقط از ۱۵ درصد اقتصاد، یعنی بخش خصوصی کسب کند. تا وقتی که شرایط به این شکل هست گفتگوهای ما هم کمکی نمی کند.

اینکه مقام معظم رهبری فرمودند تولید دانش بنیان، ظلم و جفاست که بگوییم پیام ایشان فقط به تولیدکنندگان کشور بوده است

تا وقتی نسبت حضور دولت در اقتصاد نسبت به بخش خصوصی کاهش پیدا نکند و شاهد اقتصاد مردمی نباشیم، بازار و اقتصاد به تعادل نمی رسد.دولت باید ریل گذار باشد و تسهیلگری کند. ولی همه اقتصاد را دست خود گرفته و فقط فعالیت های خودش را توجیه می کند.حال اقتصاد ما وخیم است و اگر تصمیم درستی گرفته نشود ممکن است اتفاقات بدی رخ دهد.

* حرف آخر؟

اکنون هم هرچه گفتیم دقیقا عکس آن را عمل کردند. خیلی از ما به عنوان تولید کننده هنوز وارد بازار سکه و ارز نشده ایم و در مقابل شرایط مقاومت کرده ایم تا تولید حفظ شود ولی واقعا نمی دانم فردا برای تولید قرار است چه شرایطی رقم بخورد متاسفانه صادرات ما صفر شده و تولید دیگر توجیه اقتصادی ندارد. اطراف ملک صنعتی ما فقط کارگاه صنعتی بود اما اکنون همه کبابی و جگرکی شده اند. این ها آخرین دست و پا زدن های اقتصادی است.

نباید می گذاشتند کشور به این سمت برود. از همه بدتر این که دلار تا سقف ۴۴ هزار تومان می رود و به نظر من با اراده دولت است. دلال و اخلالگر ارزی همه حرف هایی برای مصرف عمومی است. ما اقتصاد دان نیستیم ولی الفبای اقتصادی را می دانیم و اقتصاد و ارز ما دولتی است. هر تحولی در این بخش رخ دهد با اراده دولت است.