مالزی ،سالاد فرهنگ ها(قسمت یازده)

بعد از دیدن گنتینگ و معبد چینی آن، به مرکز شهر برگشتیم و به دیدن قدیمی ترین معبد هندوی مالزی به نام “سریماها ماریامان” رفتیم ولی ساعت کار معبد تمام شده بود.
صبح روز بعد، به این معبد برگشتیم.
مثل سایر معابد، کفش ها را از پا درآوردیم و وارد شدیم.
این معبد در سال ۱۸۷۳ یعنی در سال های اولیه تاسیس شهر کوالالامپور، توسط یک بازرگان تامیلی ساخته شده است و تقدیم به یکی از خدایان مونث هندو به نام “ماری” شد که به عنوان حامی هندوهای مهاجر،خدای باران و شفا دهنده آبله و… شناخته میشود.
این معبد چند بار بازسازی و تعمیر شده است و برعکس برخی معابدی که بعدا در کشور هند دیدم، خلوت و تمیز بود و به جز کارگزاران معبد، کسی آن جا نبود.
تندیس الهه اصلی معبد، سیاه رنگ و در اتاقکی و در پشت پرده قرار داشت ولی ورود به آن اتاقک آزاد بود.
مثل سایر معابد هندو، علاوه بر تندیس خدای اصلی معبد ، دیوار های معبد پر بود از تندیس های مربوط به سایر خدایان و شخصیت های اساطیری کتب مقدس هندو.
معمولا تندیس اصلی معبد، قدیمی است و به همین دلیل در ظاهر فرسوده تر است و ممکن است سایر تندیس های معبد نسبت به آن پر رنگ و لعاب تر به نظر برسند.
نکته جالب در مالزی آن است که بعد از دیدن قدیمی ترین معبد هندو، فقط با چند قدم پیاده روی به چند معبد چینی از جمله قدیمی ترین معبد چینی کوالالامپور مربوط به آیین تائو رسیدیم که توسط یکی از اولین حاکمان چینی شهر تاسیس شده است.

اتاقک خدای معبد همراه با دو فرشته نگهبان

“ماریا” یا “ماریامان”، الهه باروری و باران

اقتصاددان منتظر نظرات و پیشنهادات و راه حل های سازنده شما سروران در دیدگاه ها می باشد.

ع