ماسک هم کافی نیست

متاسفانه باید اعلام کنم در حال فرو رفتن در باتلاق شکست در برابر کرونا هستیم. امروز از چهارصد کشته در روز عبور کردیم. در حالی که بر اساس خبر معاون وزیر بهداشت، برای رسیدن به آمار واقعی، باید این رقم را دوبرابر کنیم. داریم قتل‌عام می‌شویم. حتما دعا کردن در هر حالی خوب است اما دعاخواهی، معنای دیگری هم در دل خود دارد؛ این که دیگر کاری از دست ما برنمی‌آید. پس از التماس دعای معاون رئیس‌جمهور برای مهار گرانی، در استان یزد هم به استغفار جمعی برای کنترل کرونا پناه آورده‌اند. و اعتراف می‌کنم که خودم هم هر روز که راهی بیمارستان یا کلینیک می‌شوم، از زیر قرآن رد می‌شوم؛ چون می‌دانم واقعیت موجود ما و کرونا چگونه است و کنار ابتلا قدم می‌زنم.

نکته بسیارمهم و موردغفلت‌ واقع شده این است که بسیاری از مبتلایان اخیر، از ماسک هم استفاده کرده‌اند، حتی به صورت منظم و دقیق. پس چرا کرونا گرفتند؟! عدم‌ کنترل بهداشتی کافی بر تهیه ماسک‌ها، و عدم امکان مالی برای تعویض مکرر ماسک، دو دلیل مهم‌اند اما علت مهم‌تر، «عدم رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی‌» ست. مردم دچار اشتباه بزرگ استراتژیک شده‌اند و فکر می‌کنند ماسک کافی‌ست و فاصله دو متر را رعایت نمی‌کنند. حتی در تجمعات و صف‌ها و مترو و اتوبوس و آسانسور و «غیره»، سینه به سینه هم‌ می‌ایستند و به دلیل ماسک، احساس نفوذناپذیری دارند. در حالی که حفظ فاصله اجتماعی، به اندازه و چه بسا بیش از ماسک زدن، اهمیت دارد. همچنین شستشوی دست‌ها به عنوان مکمل اصول سه‌گانه‌ی پیشگیری.

اگر به سرعت و قاطعانه اقدام نکنیم، هفته‌هایی به‌مراتب خوف‌انگیزتر در انتظار همه است و می‌ترسم به جایی برسیم ‌که نه تنها تختی برای بستری، بلکه سردخانه‌ای برای اجساد هم خالی نباشد. کاش دولت بتواند و بخواهد وضعیت فوق‌العاده اعلام کند و قرنطینه اجباری و حداقل یکی دو هفته تعطیلی تمام مراکز، تا شاید بتوانیم از این گرداب ویرانگر خارج شویم. فعلا همه با هم ماسک و «فاصله اجتماعی»!

ع