تاریخ انتشار : شنبه 21 فروردین 1400 - 16:24
کد خبر : 42311

ضرورت تجدید نظر در تصمیمات ستاد ملی کرونا

ضرورت تجدید نظر در تصمیمات ستاد ملی کرونا

شاید بعضی از تصمیمات ستاد ملی کرونا قبلاً کارآیی لازم را داشته ولی هم اکنون اتخاد همان تصمیمات، موجب نتیجه عکس می شود. در عید نوروز سال ۱۳۹۹ تعطیلی و قرنطینه کشور باعث کاهش رفت و آمدها و کنترل ویروس کرونا شده بود. ولی هم اکنون این تصمیم نتیجه عکس به همراه دارد. تعطیلی دو

شاید بعضی از تصمیمات ستاد ملی کرونا قبلاً کارآیی لازم را داشته ولی هم اکنون اتخاد همان تصمیمات، موجب نتیجه عکس می شود. در عید نوروز سال ۱۳۹۹ تعطیلی و قرنطینه کشور باعث کاهش رفت و آمدها و کنترل ویروس کرونا شده بود. ولی هم اکنون این تصمیم نتیجه عکس به همراه دارد. تعطیلی دو هفته ای در کشور موجب شد تا مسافرت های داخلی و خارجی افزایش چشم گیری داشته باشد. این وضعیت باعث شد تا وضعیت همه شهرهای ایران از شرایط آبی و زرد به نارنجی و قرمز تغییر کند. حالا سؤال این است اگر بخواهیم دوباره این وضعیت به حالت قبل برگردد چه باید کرد؟
آیا با تعطیلات سراسری می توان قرنطینه سراسری در کشور به راه انداخت و آنرا کنترل کرد؟
در حال حاضر جواب این سؤال قطعاً نه می باشد. چون تعطیلات دو هفته ای باعث جولان بیشتر ویروس شد. حالا بیاییم ده روز دیگر هم به این تعطیلات اضافه کنیم. نتیجه اش همان می شود که در دو هفته قبل شد.
وضعیت حاد تر می شود که بهتر نمی شود. چرا؟
چون مردم از وضعیت کرونایی ، قرنطینه و ماندن در خانه خسته شده اند. اگر کسب و کار تعطیل شود، مسافرت ها و دورهمی ها ، ازدواج ها و مراسم یادبودها افزایش می یابد.
حالا اگر ستاد مقابله با کرونا تصمیم بگیرد ده روز را تعطیل کند. این تصمیمات کلی، نه تنها نتیجه عکس دارد ، بلکه اقتصاد کشور را تخریب می کند. به محض اینکه اعلام تعطیلی می شود، همه به فکر مسافرت می افتند، اگر مسافرت داخلی نمی شود، پس مسافرت خارجی باید انجام گیرد. مسافرت های خارجی تقاضا برای ارز و پول های خارجی را افزایش می دهد. در نتیجه قیمت ارز و پول های خارجی افزایش می یابد، قیمت ارز که بالا برود ، قیمت همه کالاها به نسبت افزایش قیمت ارز، افزایش می یابد. به یک باره قیمت مرغ افزایش می یابد و همه باید در صف بمانند و کرونا بگیرند. تورم سرسام آوری بر کشور تحمیل می شود. سپس همان عده که به خارج رفته اند با باری از ویروس به کشور بر می گردند. این بار از نوع جهش یافته دیگری که تا کنون تجربه نشده بود. مثل ویروس کرونا جهش یافته برزیلی و آفریقایی و ….
در نتیجه تصمیمات قبلی کارآیی لازم را نخواهد داشت. حال چه باید کرد؟
در یکسال و چند ماه اخیر تجربه های زیادی در مورد اشاعه ویروس کرونا کسب شده است. تصمیمات جدید باید متناسب با تجربیات جدید باشد.
در یک سال اخیر مشخص شد، میدان گسترش جولان ویروس چند جای مشخص است. این چند جا عبارتند از : تجمع های خانوادگی ، بازارهای سرپوشیده ، پاساژهای شلوغ، بازارهای هفتگی و در هم تندیده ، مترو و دیگر وسایل حمل و نقل عمومی . اگر مورد دیگری ستاد مقابل با کرونا سراغ دارد می تواند آن موارد را هم اضافه کند.
تصمیماتی که ستاد کرونا می بایست اتخاذ کند باید متناسب با موضوعات فوق باشد. این موضوعات در شهرهای کوچک و بزرگ متفاوت است و ممکن است برای شهر و مکان خاص متفاوت باشد. در این نوشتار برای سهولت شهرها به دو دسته تقسیم می شود. شهرهای کوچک و شهرهای بزرگ .
الف – تصمیم گیری ضد کرونایی در شهرهای کوچک
تصمیم برای یک شهر کوچک که وضعیتش به قرمز و نارنجی تبدیل شده، قرنطینه سراسری نیست. در یک شهر کوچک، تجمع های خانوادگی ، مراسم عزا و عروسی و بازارهای درهم تنیده هفتگی موجب گسترش ویروس می شود. پس برای شهرهای زیر ۲۰۰ هزار نفر این سه عامل باید کنترل شود. یکی از راههای جلو گیری از تجمع های خانوادگی ، ممنوعیت رفت و آمد بعد از ساعت ۲۱ است. این اقدام خوب نیروی انتظامی اثر معنا داری در کاهش تجمع های خانوادگی دارد. راههای دیگری را هم می توان جستجو کرد.
برای کاهش مراسم عزا و عروسی جریمه های سنگین می تواند کار ساز باشد. در هر جایی مراسم عروسی و عزا دیده شد، گرداندگان مراسم با جریمه های سنگین روبرو شوند.
موضوع دیگر بازارچه های در هم تنیده هفتگی در شهرهای کوچک است. برگزاری این بازارها یا باید تعطیل شود و یا اینکه بگونه ای مدیریت شود که موجب گسترش و همه گیری ویروس کرونا نشود.
پس بدونه اینکه تعطیلی سراسری براه بیاندازیم و اقتصاد شهرهای کوچک را مختل کنیم، می توانیم با چند اقدام مناسب وضعیت قرمز شهرهای کوچک را به زرد و آبی تبدیل کرد.
ب- تصمیمات ضد کرونایی در شهرهای بزرگ
مسائلی که در مورد شهرهای کوچک عنوان شد در شهرهای بزرگ هم وجود دارد. علاوه بر آن در شهرهای بزرگ عامل ناوگان مسافر بری عمومی مثل اتوبوس و مترو و بازارهای سرپوشیده و پاساژ های شلوغ هم به آن اضافه می شود.
شلوغی اتوبوس و مترو معمولاً در ساعات خاصی اتفاق می افتد. مثلاً همه باید ساعت ۸ صبح در سر کار خود حاضر باشند. پس شلوغی ناوگان مسافر بری داخل شهر در ساعات هفت تا هشت صبح شلوغ است. برای جلو گیری از ازدحام می توان ساعات شروع بکار ادارات و بنگاه های مختلف را شناور کرد. مثلاً شروع بکار می تواند از ساعت ۶ صبح باشد تا ۱۰ صبح و ساعت پایان کار هم از ساعت ۱۴ باشد تا ۱۹ . در ضمن افزایش ظرفیت ناوگان مسافری هم می تواند ازدحام را تا حد زیادی کم کند.
در مورد بازارهای سرپوشیده هم باید اقدامات جدیدی انجام گیرد. اگر امکان دارد، بازارهای سرپوشیده که معمولا در مرکز شهرها قرار دارد به جاهای وسیع تری منتقل شود. و دیگر اینکه فعالیت آنها توسط خود آنها بصورتی کنترل شود که از تجمع های زیاد بکاهد.
شاید موارد دیگری را هم بتوان اضافه کرد که باید موردی به آن برخورد کرد.
بطور کلی تصمیم گیری و برخورد های فله ای و کوتره ای دردی را دوا نمی کند.
مثلا در محله ها مغازه های زیادی فعالیت می کنند. مانند الکتریکی ، پلاستیک فروشی ، ابزار فروشی ، لوازم یدکی فروش، لباس فروشی ، کفش فروشی و .. …
فعالیت و یا عدم فعالیت این صنوف در محله ها هیچ تأثیری بر گسترش و کاهش جولان ویروس کرونا ندارد.
تعطیل کرد ن این مغازه ها فقط مشکلات اقتصاد کشور را بیشتر می کند
لذا به ستاد محترم کرونا توصیه می شود در تصمیم گیری های خود تجدید نظر کند

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....