شور و شعور زنان در شوراهای اسلامی شهر و روستا

سارا هاشم پور رستمی

عرصه ی شوراهای شهر وروستا را به دست زنان هم می توان داد، پس اعتماد کنید که بانوان هم در ساختار خانواده مستحکم هستند و هم در عرصه ی خدمتگزاری.

بانوان، شهر را به زَعمِ عده ای فقط به شکل کالبد و راه وخانه های بهم چسبیده،تعدد مردمانی که درون آن سُکنی گزیده اند،با اراضی کشاورزی که حصار آن گرفته، نمی‌بینند. بلکه دربعد روحی وفضای حاکم روانی که اصل ماهیت زن بر شاخصه هایی که از درون خانواده هست وبنا وشکل گرفته ،به آن هم توجه دارند؛ به‌همین‌ دلیل حضور بانوان در شوراهای شهر می‌تواند خروجی درخور و مناسبی نسبت به دوره‌های قبل داشته باشد.

از زمانی که به تدریج اسم بانوان در میدان های اجرایی و سیاسی وحتی اقتصادی در چرخه ی کار آفرینی به میان آمده است مدت زیادی نگذشته؛ روزهایی که نام یک زن در بین اسامی کاندیداهای دیگر قدری ناباورانه و تعجب برانگیز بود. این روند خوشبختانه با یک سیر صعودی ادامه پیدا کرد تا این که امروز تقریبا در اکثر رده ها و اشل های بالاتر شاهد حضور موثر و قدرتمند بانوان در عرصه های مدیریتی و اجرایی وحکمرانی کشور هستیم.

زن و مرد از یک طینت و سرشت، بدون هیچگونه برتری و مزیت از نظر خلقت باتوجه به حکم ایزدی نسبت به یکدیگر آفریده شده اند و این نکته ی بسیار مهم در آیات نورانی قرآن کریم بارها یادآوری و تآکیداتی، موکدآ به آن شده است؛ آن جایی که سخن و کلام خداست که می فرماید: “و از نشانه های قدرت اوست که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنار ایشان آرامش یابید…”. پس زن در خلقت وآفرینش هستی از همان جوهر مرد است واز این نکته نباید غافل کنیم که مبادا دچار اشتباه شویم.

دردین مبین اسلام،بانوان درمسائل اجتماعی،فرهنگی،سیاسی،اقتصادی،مذهبی شرکت فعالانه دارند وتاکنون ازعهده ی آن امور محوله برآمدند و هیچ منع وممانعتی برای شرکت در فعالیت های گروهی نداشته اندو این را می توان در آیات و روایات متعدد دید ،و به عینه مشاهده کرد.

در بدوانقلاب اسلامی نیز بر این نقش تاکید شده است، چه در هشت سال جنگ تحمیلی که حضور آنان بعنوان امدادگر حتی تا درعقبه ی خاکریز های خودی و دشمن،این مهم را همه ی پیشکستوتان،اسرا،جانبازان جنگ تحمیلی می دانند و بر کسی هم پوشیده نیست و چه در دولت های بر آمده از رای مردمی که نیمی از جمعیت آنان را زنان تشکیل می دادند.پس فقط بعنوان ابزار تلقی رآی مبادا دیدمان به آن ها،این حربه باشد که سخت دراشتباهیم.

جمهوری وانقلاب اسلامی ایران براین باور است که حضور سیاسی زنان در مناصب حکومتی می تواند مثمر ثمر بوده و از پتانسیل حاصل از حضور آنها در مناصب مختلف سیاسی و فرهنگی و اجتماعی استفاده ی بهینه را نمود. رویکرد انقلاب وجمهوری اسلامی به بحث حضور زن در حکومت و سیاست مبتنی بر اندیشه‌ای است که قائل به حضور زنان در مقیاس تکامل جامعه است. از این منظر حضور زن در تکامل‌گرایی بدین معنا است که افق حساسیت و اندیشه زنان از سطح مسائل خُرد و تنها کسب مناصب قدرت ،بطور کلی به افق بالاتری دست یابد.

اما آنچه که در طرح نام و نقش بانوان و جماعت زن و سهیم دانستن آنان در سیاست ،اثرگذار است، همین ورود به دوره انخابات است.

پنج دوره از برگزاری انتخابات وپارلمان های شهری و روستا گذشته است. هر دوره با فراز و نشیب‌هایی مواجه بوده‌اند و در این آزمون و خطا، هم اعضای شورا و هم کسانی که قرار است آن ها را به نمایندگی از خودشان برای تصدی امور شهری انتخاب کنند، به تجربه‌های زیادی دست پیدا کرده‌اند.

یکی از این تجربیات، بی‌شک، حضور قشرهای مختلف برای بیان مطالباتی است که ممکن است از نظر عده دیگری دور مانده باشد. در این میان، زنان، کسانی هستند که در هر دوره، بیشتر از قبل، به حضورشان برای تصمیمات شهری احساس نیاز شده است. با همین احساس، نیاز بوده که در ششمین انتخابات نامزدهای شورای شهر، شاهد این بودیم که در کلانشهرها، موجی از تشویق زنان برای ثبت‌نام راه افتاد و در فضاهای مجازی با هشتگ‌های «سهم زنان از شورا» و «مطالبات زنان از شورا» از نیمی از جمعیت برای تصمیم‌گیری‌ هایی که با زندگی مردم به‌طور مستقیم سر و کار داشته، دعوت به عمل آمد.

از پیش شرط های حضور زنان در رده های بالای مدیریتی، پیمودن تدریجی پله های ترقی است.

شوراهای شهر و روستا می تواند زنان را برای حضور در مناصب حساس تری در مجلس و دولت آماده کند بنابراین لازم است زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور که از توانایی های فکری و تخصص و اطلاعات کافی درباره نیازها و مسایل شهر یا روستای خود برخوردار هستند پا به صحنه رقابت برای حضور در شوراها به عنوان پارلمان های محلی بگذارند.

از این منظر زنان محور ارتقاء سطح حساسیت در جوامع جهت نیل به اهداف و آرمان های بزرگ هستند؛ لذا اصلی‌ترین نقش زنان در جایگاه حکومتی جوامع، نقشی کیفی مبتنی بر تغییر ارزش ها، ارتقای تفکرات و تعالی رفتار عمومی جامعه است و کلیدی‌ترین جایگاه بانوان شکل‌دهی موج عواطف جمعی است.