شهید زنده، مهاتیر محمد ایران، علی رضا رزم حسینی

🌱🌴🌿🌾🐓🐄🐏🐑🐂🌲🐫🪴

به نام خداوند پاک و دلیر
خداوند دریا، خدای امیر

💠”نامه سی و یکم”

“شهید زنده، مهاتیر محمد ایران، علی رضا رزم حسینی”

✍️دکتر سیّدیعقوب موسوی

متخصص بیوانرژی و فیزیولوژیست گیاهان زراعی

مقدمه: در طول تاریخ ایران تک چهره های بسیار بزرگی داشتیم که ایران را تحت تأثیر عظمت و نگاه بلند خود قرار دادند. در شعر و ادبیات و عرفان و فلسفه و پزشکی و سیاست و هنر از رودکی و فردوسی و خیام و حافظ و سعدی تا خوارزمی و فارابی و ابن سینا و غیاث الدین جمشید کاشانی و می آییم تا امیرکبیر و محمد مصدق و شهیدسلیمانی، امروز هم داریم از آنان و من مطمئن هستم برخی از آنان نجیب و گمنام و غریبند. یکی از آنان علی رضا رزم حسینی است که یار و همراه همیشگی شهید سلیمانی بوده و ایشان به وی لقب شهید زنده داده اند و من او را مهاتیر محمد ایران می دانم. فردی از یک خانواده ی بسیار اصیل و نجیب کرمانی و دارای عظمت و مقدار و شرافت و اصالت.
در این نوشته سعی دارم برای ادای دین خود به تاریخ معاصر و همچنین در معرفی یک الگوی موفق و زنده از تفکر مدیریت عالی و توسعه گرا برای نسل حاضر بکوشم.

اولین سابقه آشنایی ما باز می گردد به سال ۱۳۹۳ که از طریق وزارتخانه به عنوان کاندیدای رییس سازمان جهاد کشاورزی جنوب کرمان که قطب کشاورزی ایران است به ایشان که استاندار کرمان بودند، معرفی شده بودم و بنا بر تماس تلفنی دفترشان در میدان فاطمی تهران به محضر ایشان شرفیاب شدم. در نگاه اول این مرد مهربان و خانواده دار، گوییا مرا ۱۰۰ سال است که می شناسد، استقبالی بسیار صمیمانه و دور از تکلف و فیس و افاده [که برخی مقامات دارند]؛ غیررسمی، راحت و کاملا خانودگی از من داشتند و من که خودم هم آدم بسیار عاطفی هستم به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم و تا به خودم آمدم از طریق مسئول دفترشان که ایشان هم مثل همه کرمانی ها مالامال از عاطفه و رفتارمهرانگیزانه ای بود، متوجه شدم که به دستور آقای رزم حسینی برایم بلیت هواپیما تهران به کرمان گرفته اند وحالا بماند که پس از سفر محرمانه سه روزه به کرمان و بازدید ۶ شهرستان از ۷ شهرستان منطقه جنوب کرمان و مهمان نوازی فراوانشان به تهران بازگشتم و پشت سرم به وزارتخانه گفته بودند که حکمم را بزنند و بعد که خداوند مأموریتی برایم امضاء کرد که حدود ۵ سال و ۲ ماه طول کشید و مورد تفقد این مرد بزرگ و مردم عزیز این استان و همکارانم قرار گرفتم.

رزم حسینی یک استثناست:

من رزم حسینی را شبیه هیچ یک از مسئولان و مدیران حکومت جمهوری اسلامی و حتی مدیران قبل از انقلاب ندیدم، هیچ کس نمی تواند بگوید رزم حسینی اصولگراست یا اصلاح طلب است، من او را بالاتر از مدار جناح ها و اصولاً سطح سیاست در ایران امروز می بینم، هیچ کس نمی تواند بگوید او یک دولتمرد است یا یک فعال از دنیای بخش خصوصی، اشل او از این ها هم بالاتر است، یک دولتمرد برای ارتقای خود و سیستمش تلاش می کند و یک فعال بخش خصوصی برای سود بیشتر، رزم حسینی دولتمردی نیست که به ارتقاء و پست و مقام فکر کند، او همچنین هرگز دنبال مال اندوزی و سود نبوده و نیست، طلب او از طبیعت بیشتر از خواسته یک انسان زمینی و مادی گراست، اگر یک شهید قاسم سلیمانی زنده بخواهید، دقیقا او علی رضا رزم حسینی است. من عکس های او را بر بام خودرو و در کنار تابوت شهید سلیمانی دیدم و برای هر دوی شان گریه کردم. علی رضا رزم حسینی مظلوم تاریخ معاصر ماست، اگر چه او استاندار دو استان و وزیر این مملکت است، ولی من شهادت می دهم هیچکس او را به اندازه ی من نشناخت، نه رییس جمهور قبلی و نه رییس جمهور فعلی. من و تعداد کمی از مدیران کرمان که با او کار نه بلکه زندگی کرده ایم، او را حتی بیشتر از شناخت خانواده اش از او می شناسیم.
کمتر شخصی در دولت ایران به اندازه ی او ساده وبی پیرایه است، ایمان این انسان به خدا به حدی است که اگر با غیرمسلمانان زندگی کنند، حتما تحت تاثیر این ایمان و باور اسلامی او قرار می گیرند. بخشی از این روحیه را من از پاسداری او می دانم او همان پاسدار زمان جنگ ماند. فکر می کنم او بارها شهید شده است، چون رفتار او خیلی به شهدا شباهت دارد تا به زنده ماندگان از خرمشهر و شلمچه و جزیره مجنون.
کوچکترین تکبری در این آدم ندیدم با او به اندازه ی ریگ های بیابان خاطره دارم، یک روز به اتفاق در معیت آقای مهندس سعیدی کیا که او هم از نوادر روزگار ماست، به قلعه گنج رفتیم وقتی به اصرار آقای رزم حسینی و عاطفه خودش متقاعد شد که بنیاد مستضعفان را به قلعه گنج برای سرمایه گذاری بیاورد، در کمال فروتنی خم شد و دست آقای مهندس سعیدی کیا را بوسید، این رفتار یک استاندار در مملکت جمهوری اسلامی است، فیس و افاده و تکبر و من کی هستم و تو کی هستی در او راه نداشت. شیک پوش و بسیار تمیز بود ولی اهل کلاس گذاشتن نبود، او در گرما کتش را خیلی راحت در می آورد و به ما کوچکترها یاد می داد که مدیریت فقط کت و شلوار نیست، با من به تمام مناطق دور و نزدیک جنوب کرمان می آمد، وسط جمعیت بدون محافظ بدون هیچ تشریفاتی، فکر می کنید چند رزم حسینی قبل و بعد از انقلاب داشته ایم؟!!
او خیلی از کشورهای دنیا را دیده بود، پس از جنگ اقتصاد خوانده بود و در سطح بین المللی فعالیت اقتصادی می کرد، شنیدم یار دیرین و همرزمش سردار قاسم سلیمانی از او خواسته بود برای خدمت به کرمان بازگردد و او بدون هیچ قید و شرطی پذیرفته بود، در بین مدیران استانی هیچ کسی نبود که او را دوست نداشته باشد، بعید می دانم بیست نفر رزم حسینی در کشور داشته باشیم، او بسیار صراحت لهجه داشت، اصلا فکر نمی کرد چکاره است، حرفش را می زد، تکیه کلامش دیوانسالاری نحس اداری بود، فکر می کرد سیستم پاسکاری و کاغذبازی مانع توسعه است، او همیشه اول از همه به خودش معترض بود، شدیداً کارگشا بود، به شدت طرفدار سرمایه گذاری بود، او در این سیستم خیلی اذیت می شد، چون مغزش مربوط به هزار سال دیگر است، همیشه به همکارانم می گفتم رزم حسینی از هزاره بعدی آمده است، اگر به مسئولان و مدیران و مخصوصاً روسای خودم برنخورد و از من ناراحت نشوند، من هیچ کس در مدیران فعلی را همتراز با ایشان ندیدم، وقتی دیروز به ایشان گفتم که می خواهم در باره شما پیامی بنویسم و از عملکرد خودتان گزارشی دهید، او هرگز راضی نشدند و از من خواستند چیزی راجع به ایشان ننویسم و در کمال تواضع برایم نوشتند بنده حقیر چیزی برای تعریف ندارم و …
این روحیه فقط و فقط در شهدای عالی مقامی همچون باکری ها و همت و زین الدین و خرازی و سلیمانی و … است که همه از دوستان او بودند.
وقتی شنیدم کرونا گرفتند به شدت برایشان گریستم و دعا کردم به چرخه زندگی برگردند،چون ارزش او را دقیقاً برای کشور می دانم، من می دانم که چقدر برای توسعه کشور و مملکتش حرص می خورد. من در استانشان مدیر غیربومی بودم، هر چند که همان وقت و الان و تا آخر عمرم خودم را یک کرمانی می دانم، این مرد بزرگ اصلا برایش مهم نبوده و نیست که تو بچه کجایی و حتی خط فکریت چیست او از مدیرانش می خواست که فقط در کار خودشان بکوشند و وارد حاشیه نشوند، مستقیماً به ما نمی گفت ولی یادم می آید از پشت سر چقدر هوای مدیران را داشت، او اهل این نبود که بر سر کسی منت بگذارد، اصلا بزرگتر از این ها بود، خستگی ناپذیر و انرژیک بود، بسیار کم غذا بود، بارها با او همسفره شدم، کمترین زحمت را برای طبیعت داشت، من اعتقاد دارم گمنام ترین آدم ایران علی رضا رزم حسینی است. بسیاری او را رزمنده دوران دفاع مقدس، جانشین سردار سلیمانی، استاندار کرمان، استاندار خراسان رضوی، وزیر صنعت و معدن و تجارت و فعال اقتصادی می دانند؛ رزم حسینی همه این ها هست، ولی او خیلی خیلی بزرگ تر از همه عبارات این جهان است. وقتی به خراسان رضوی رفتند، چند بار به من زنگ زدند و از من خواستند رییس سازمان جهاد کشاورزی آن استان شوم، به سبب توفیق مجاورت با امام هشتم آقا امام رضا(ع) که برادر جد بزرگورم است این را لطف بزرگ الهی می دانستم ولی به خاطر مشکلات خانواده نتوانستم بروم و همیشه عمرم شرمنده آقا امام رضا و ایشان و مردم عزیز خراسان رضوی شدم.
در اقتصاد ایران و جهان و تجارت و صنعت و توسعه، او هم صاحب تجربه در سطح جهانی است و هم صاحبنظر و ایده پرداز است. طرح مثلث اقتصادی و طرح همیاران آب او دو انقلاب در استان های کرمان و خراسان رضوی ایجاد کرد و تجربه طرح همیاران آب بعدا از طریق وزارت جهاد کشاورزی به سایر استان ها منتقل گردید.
من آرزو داشتم رزم حسینی را روزی در قامت رییس جمهوری ببینم. او یک نابغه به تمام معنی است. زندگی کردن و کار کردن با این مرد برای اهل دل بسیار لذتبخش است. او تمام شرایط را برای من و همکارانم در کشاورزی استان کرمان فراهم آورد، وقتی او را می دیدیم، احساس می کردیم پشتمان به کوه است. رزم حسینی یکدانه بود و مانندی ندارد.
در آخرین روزهای حضورم در کرمان او از استانداری رفته بود و وقتی متوجه جابه جایی من شد با من تماس گرفت و از من خواست کرمان را ترک نکنم. او فراتر از یک مسئول و استاندار بود، برایش مردم مهمتر از پستش بودند.
روزی به اتفاق جناب آقای دکتر عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر محترم کشور سفری دو روزه به جنوب کرمان داشتند، اکثر مناطق را به ایشان نشان دادند و مستقیماً با کشاورزان صحبت کردند و کارهای سازمان جهاد کشاورزی را دیدند، بعدها وزیر کشور محبت کردند و لوح تقدیری برایم فرستادند. روزی از دکتر سید حسن قاضی زاده هاشمی دعوت کردند و به اتفاق به مناطق محروم رودبار جنوب رفتیم، حتی سر سفره ناهار از من خواستند گزارش بدهم، برای او همه جا فضای کار بود گفتم آقای دکتر مهمان هستند، بعد از ناهار، دیدم خود دکتر قاضی زاده اصرار کردند. ایشان هم از بهترین وزرای دولت بودند و البته بعدها هم دکتر قاضی زاده پس از تحویل دولت چند بار آمدند و به صورت رایگان به مداوای بیماران منطقه در رشته چشم پرشکی پرداختند.
رزم حسینی تقریباً اکثر مقامات کشور را به جنوب کرمان آورد و از قلعه گنج محروم یک چهره ی جدید ساخت.
آقای رزم حسینی و امثال قاضی زاده هاشمی و رحمانی فضلی و سعیدی کیا هرگز به تعریف و تمجید من نیازی ندارند، ولی من طرح نام رزم حسینی را برای ایران امروز از آن جهت مطرح کردم تا شاید مدیران وحاکمیت الگوی جدیدی از مدیریت را هم ببینند، این پست ها در برابر عظمت رزم حسینی مثل پوست پیاز بود، روزی خطاب به من گفت تو رییس جمهور جنوب هستی و بزرگی کن و با این تفکرش می خواست به من یاد بدهد که کوچک نباشم و من و سازمانم را به نقش مهمی که در سرنوشت مردم داشتم، یادآوری کند و من در آن تراز کار کنم. اکنون سال ها از آن دوران گذشته است، ولی هرگز این مرد بزرگ را نتوانستم فراموش کنم و وقتی لیست جدید کابینه پیشنهادی را دیدم، بسیار بسیار تعجب کردم، چرا که او بهترین گزینه برای وزارت صنعت و معدن و تجارت و همچنین معاون اقتصادی رییس جمهوری بود، اولاً ایشان مربوط به این دولت و آن دولت نبوده و نیست وثانیاً در استان خراسان کار کرده بودند و من مطمئن بودم آیت الله رییسی از نزدیک شاهد تلاش های بی وقفه این مرد بزرگ بوده و هست. من رزم حسینی را می شناسم او حتی اگر از تشنگی و گرسنگی هم بمیرد، هرگز تقاضای آب و نان برای خودش نمی کند، او حتی آنجا هم که با خام فروشی مخالفت کرد و خواستار اصلاح سیستم شد، مورد بی مهری قرار گرفت و سقوط سهام های سنگ آهن و فولادی ها را ناجوانمردانه به او نسبت دادند و او را مسئول سرکوب قیمت دانستند، در حالی که سطح اقتصادی دانش رزم حسینی در کلاس جهانی است، او مغز متفکر و سوپر الیت اقتصاد صنعت و توسعه ایران است، نبودن او در کابینه ضربه بسیار بزرگی به کشور است، او به شدت از گزارش دادن و حرف بیهوده و اضافی و مصاحبه دادن و خودنمایی در تلویزیون بیزار است و حتی یادم می آید در جلسات استانداری هم وقتش را به مدیران می داد. او دیروز مرد میدان شلمچه و فاو و طلائیه و جزایر مجنون شمالی و جنوبی بود، امروز مرد دولت و دانش و توسعه و تجربه است. رزم حسینی هم مرد میدان است هم مرد دیوان. رزم حسینی یک فرد نیست، یک مانیفست و یک مکتب است، مکتب فداکاری و سادگی و خلوص و انسانیت، او امیرکبیر دیروز و مهاتیر محمد امروز ایران است

امیدوارم آیت الله رئیسی عزیز خودشان و ملت را از خدمات این انسان درستکار و پاکدست محروم نسازند.

ان شاءالله الرحمن

✏️دکتر سیدیعقوب موسوی-جمعه ۲۲ مرداد- تهران