سرمایه اجتماعی و گفتار درمانی

سرمایه اجتماعی بنوعی پیوند و اعتماد مردم با سیاستگذار است. بطور معمول سرمایه اجتماعی در اول روی کار آمدن هر دولت در بالاترین درجه خود قرار دارد. زیرا هنوز عملکرد و تاثیر سیاستهای آن دولت در اقتصاد روشن نیست. لذا فرض بر اینست که گفتار سیاستگذار در عمل محقق می شود. چون اعلام سیاست توسط سیاستگذار (قبل از اعمال آن) میتواند تاثیرگذار باشد و اگر مردم به سیاستگذار اعتماد بالا داشته باشند حتی اعلام سیاست قبل از اعمال آن تاثیر مطلوب و مورد نظر سیاستگذار را بدنبال خواهد داشت، و برعکس تاثیری وارونه خواهد گذاشت اگر مردم به سیاستگذار اعتماد نداشته باشند. به همین دلیل اعلام سیاست قبل از اجرای آن یک نوع سیاست تلقی میشود.

در شرایط کنونی اقتصاد ایران اولا سیاستگذار باید با احتیاط بیشتری سیاستهای آتی را اعلام کند و ثانیا ابتدا باید بتواند اعتماد حداکثری مردم را به خود جلب نماید و سپس مراحل بعدی را طی کند. اطمینان مردم به سیاستگذار جزو سرمایه های اجتماعی یک کشور تلقی میشود که بدست آوردن آن به مراتب سخت تر است و از دست دادن آن بسیار آسان تر است. این مهم تنها با ممارست مستمر سیاستگذار در صدق گفتار در اعلام سیاستها، گزیده گویی و به موقع گویی (پرهیز از اعلام تند تند سیاستها و یا تغییر در سیاستها) بدست میآید.

در حال حاضر که اقتصاد ایران درگیر مشکلات عدیده و بزرگی چون تورم، تحریم، بیکاری، رکود و … است، بنظر می رسد استفاده از گفتار درمانی باید با احتیاط بیشتر و کارشناسی شده انجام شود. این می تواند درجه ی اطمینان میان مردم و سیاستگذار را حفظ و حتی بیشتر کند. حتی مشکلاتی که حل آن زمانبر است اعلام گردد. توصیه می شود کمتر از گفتار درمانی استفاده گردد و بیشتر راهکارهای اصولی در عمل انجام شود. چرا که در گذشته ی دولت های قبلی امتحان مناسبی پس نداده است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع