سرمایه‌گذاری در مسکن؛ جنبه‌های پیچیده‌تر

قبلا گفته بودم که بازدهی سرمایه‌گذاری در بازارهای سهام و طلا در سال ۹۹ بسیار بیشتر از مسکن و ارز خواهد بود. البته همزمان به تشکیل سبد دارائی هم توصیه کرده بودم.
الان می‌خواهم شرایط دیگری که سرمایه‌گذاری در مسکن را توجیه‌پذیر می‌کند بیان کنم.

۱- جنبه‌های رفتاری:
یکی از مهمترین علل زیان کردن در بازارهای مالی جنبه‌های رفتاری و روانی است. آنچه که مالی رفتاری ادعا می‌کند این است که خرید و فروش‌های متعدد، زیان‌گریزی و کلا ترس و طمع نابجا اگر نباشند با همین اطلاعات موجود و در دسترس هم می‌توان سودهای خوبی کسب کرد.
سرمایه‌گذاری در ملک از آنجا که به طور سنتی و بخاطر نقدشوندگی پائین، هیجانات کمتری نسبت به بازارهای نقدشونده‌تر مثل سهام و سکه و طلا ایجاد می‌کند از این نظر مناسب است؛ شما بخواهید هم نمی‌توانید خیلی هیجانی عمل کنید!

همچنین اگر برای خرید مسکن وام گرفته شود، اقساط منظم باعث افزایش نرخ پس‌انداز خواهد شد.

۲- جنبه‌های رانتی
نرخ بهره منفی وام‌های بانکی و تخصیص رانتی این وام‌ها به مصارفی همچون ملک باعث می‌شود خرید ملک علی‌رغم اینکه در کل توجیه اقتصادی ندارد، ولی با وام توجیه اقتصادی داشته باشد.
هرچه نرخ تورم مسکن بالاتر باشد و نرخ بهره (موثر) وام دریافتی کمتر باشد، این اختلاف به بازدهی کل اضافه خواهد شد. بنابراین با هر نرخ تورم مسکن و نرخ موثر وامی درصدی وجود دارد که اگر درصد آورده نقدی شما برای خرید مسکن از آن مقدار کمتر باشد، سرمایه‌گذاری در مسکن توجیه خواهد داشت.
مثلا با فرض تداوم شرایط چندماه گذشته من اگر بتوانم آپارتمانی را بصورت ۵۰درصد نقدی و مابقی با وام ۱۸ درصد خریداری کنم حتما آن آپارتمان را خریداری خواهم کرد.

پ.ن.: تحلیل بالا برای خرید مصرفی مسکن نبود و برای خرید با قصد سرمایه‌گذاری بود. برای مصرف، آنچه که تعیین کننده بهینگی انتخاب است، میزان رضایت روانی است.