جرائم مالی و مبارزه با پولشویی

به گزارش اقتصاددان یک تحلیلگر مسائل حقوقی اقتصادی در یادداشتی اختصاصی برای اقتصاددان نوشت:
ادبیات رو به رشدی در مورد تجزیه و تحلیل پولشویی و سیاست های مبارزه با آن وجود دارد، اما اثربخشی کلی سیاست های مبارزه با پولشویی در دنیا هنوز نامشخص است. 
مالکیت و روابط شغلی و روابط مالی با سوابق جنایی و فعالیت های مرتبط در دنیا با پلیس غنی شده است. شبکه‌های پولشویی، سایر مجرمان، و افراد غیر مجرم با تکنیک‌های تحلیل شبکه اجتماعی موقت و رگرسیون داده‌های تابلویی بر روی معیارهای مرکزیت، شاخص‌های گذرا و دسته‌بندی، و سطوح محدودیت تحلیل و مقایسه می‌شوند.

پس از اعلام چهارمین دستورالعمل ضد پولشویی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۵، شبکه های پولشویی افزایش قابل توجهی در استفاده از خارجی ها و ساختارهای شرکتی نشان می دهند. در سطح فردی، پولشویی ها در خوشه های جنایی مسلط تر می شوند (افزایش مرکزیت نزدیکی).اعلام سیاست های مبارزه با پولشویی می تواند بر شبکه های مجرمانه تأثیر بگذارد و چگونه می توان چنین تأثیراتی را آزمایش کرد.
پولشویی به معنای پنهان کردن منشا غیرقانونی عواید مجرمانه است. وقتی مجرمان آنقدر موفق می شوند که درآمد مجرمانه آنها بیش از هزینه های معمول زندگی و عملیات روزانه آنها به اضافه سرمایه گذاری مجدد در جنایات جدید باشد، باید مازاد پول مجرمانه را بازیافت کرده و آن را به اقتصاد قانونی تزریق کنند. درآمدهای مجرمانه ناشی از مواد مخدر، قاچاق انسان، جرایم سایبری یا کلاهبرداری را می توان به روش های مختلف شستشو داد. فروشنده مواد مخدر، قاچاقچی انسان یا مدیر کلاهبردار می‌تواند سعی کند پول مجرمانه را به بانک بیاورد، یا می‌تواند شرکت‌هایی راه‌اندازی کند و گردش مالی مجرمانه را وارد صندوق‌های نقدی شرکت‌ها کند. او می تواند این کار را در کشور خود انجام دهد یا سعی کند پول را به خارج از کشور بیاورد. او می‌تواند از پیک‌های نقدی استفاده کند یا ساخت‌وسازهای بین‌المللی پیچیده شرکت‌های پوسته را با حساب‌های بانکی در کشورهای مختلف راه‌اندازی کند، چنین شرکت‌های پوسته‌ای به نوبه خود با قبوض جعلی پول دریافت کرده و وام می‌دهند، یا به یکدیگر وام‌های مسکن پرداخت می‌کنند، بدون هیچ‌گونه اقتصاد واقعی. فعالیت در حال انجام به طور متوسط، این پول در گردش بین المللی از طریق ساخت و سازهای پیچیده شرکتی پنج بار در سراسر جهان پمپاژ می شود تا در نهایت در املاک، تجارت، اتومبیل های گران قیمت یا جواهرات پارک شود.
با گذشت زمان، سیاست‌های مبارزه با پولشویی (AML) بسیار سخت‌تر شد. قوانین بهبود یافته «مشتری خود را بشناسید» و طیف وسیعی از مؤسسات مالی و غیر مالی مانند فروشندگان خودروهای دست دوم و مشاوران املاک، که باید معاملات غیرعادی را گزارش کنند، چالش جدیدی را برای مجرمان ایجاد می کند. آنها باید راه حل های جایگزین و پیچیده تری برای مقابله با محیط نظارتی جدید بیابند.
این بدان معناست که شبکه‌های پیچیده‌تری بین افراد (اغلب اعضای خانواده) که می‌توانند به‌عنوان مدیرعامل شرکت‌ها فعالیت کنند، پدید می‌آیند و وکلا، دفاتر اسناد رسمی، بنگاه‌های املاک و کارمندان بانک به‌عنوان تسهیل‌کننده‌هایی عمل می‌کنند که خطر شناسایی توسط آنها بیشتر است.

ح