تزریق ثبات به بازار جهانی غذا به دنبال خودکفایی چین

چین که بزرگ‌ترین تولیدکننده غلات در جهان به شمار می‌رود، در برداشت تابستانی خود بازدهی بالایی کسب کرد که به طور سنتی یک پنجم تولید سالانه غلات این کشور را تشکیل می‌دهد. این کشور همچنین نزدیک به ۸۰ درصد از کاشت تابستانه ذرت و سایر محصولات کشاورزی را تکمیل کرده است. چین در مسیر خوبی برای رسیدن به بیش از ۶۵۰ میلیون تن غلات برداشت شده تا یک سال آینده قرار دارد.

تضمین برداشت چنین تولید عظیمی به هیچ وجه آسان نیست، زیرا هنگامی که در اوایل سال جاری ماشین‌‌الات برداشت محصول مشغول برداشت تابستانی در سراسر کشور بودند، سویه اومیکرون ویروس کرونا شعله ور شد و کشاورزی بهاره را مختل کرد. از طرفی کاشت دیرهنگام گندم به دلیل بارندگی‌های شدید پاییزی در سال گذشته و افزایش قیمت نهاده‌های کشاورزی بر این مشکلات اضافه کرده بود.

عملکرد پایدار چین در برابر این ناملایمات اصلا تصادفی نیست، بلکه حاصل چندین دهه تلاش این کشور برای رسیدن به خودکفایی در تولید غلات است.
چین جمعیتی ۱٫۴ میلیارد نفری برای تغذیه کردن دارد، لذا احساس فوریت بیشتری برای قوی تر شدن در زمینه تامین غذا دارد. با این حال، این کشور تنها ۹ درصد از زمین‌های قابل کشت جهان و ۶ درصد از منابع آب شیرین را در اختیار دارد که تامین امنیت غذایی را برای این کشور تبدیل یک وظیفه دشوار می‌کند. در واقع، برنامه جهانی غذا تا سال ۲۰۰۵ به چین کمک‌های غلات ارسال می‌کرد.

با توجه به وضعیت موجود، توانایی چین برای تغذیه مردم خود کمک بزرگی به جهان می‌کند و این امر به ویژه در زمانی صادق است که افزایش قیمت مواد غذایی گریبان بسیاری از کشورها را گرفته است. هر نشانه‌ای از ناامنی غذایی در چین اکنون برای جهان غیرقابل تحمل خواهد بود.

به همین دلیل، چین با وجود شیوع اومیکرون از هیچ تلاشی برای تضمین امنیت کشاورزی بهاره و برداشت تابستانی دریغ نکرد. حال آنکه برخی از کشورهای توسعه یافته هنوز مشغول انجام بازی سرزنش برای انداختن تقصیر بحران غذایی بر گردن دیگری بودند.

بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل، جهان در مسیر تلاش برای از بین بردن گرسنگی و سوءتغذیه به سمت عقب در حال حرکت است، زیرا تعداد افراد مبتلا به گرسنگی در سراسر جهان در سال ۲۰۲۱ به ۸۲۸ میلیون نفر رسید.

با این حال، خبر خوب این است که تلاش‌های چین برای خودکفایی در محصولات غذایی نتیجه داده است. تولید غلات این کشور برای هفت سال متوالی بالای ۶۵۰ میلیون تن بوده است. سرانه عرضه غذای این کشور بسیار بالاتر از استاندارد بین المللی ۴۰۰ کیلوگرم است. این کشور به خودکفایی اولیه در تولید غلات و امنیت مطلق در مواد غذایی اصلی دست یافته است.

استراتژی تولید محصولات غذایی چین مبتنی بر علم و فناوری است. میزان مشارکت پیشرفت‌های علمی و فناوری در کشاورزی این کشور طی چند سال گذشته به شدت افزایش یافته است و انتظار می رود این رقم تا سال ۲۰۲۵ به ۶۴ درصد برسد.

علاوه بر این، چین فناوری های کشاورزی خود را مخفی نمی کند و آنها را با بقیه جهان به اشتراک می‌‍گذارد.
هفته گذشته، کاشت آزمایشی برنج چینی کم مصرف و مقاوم به خشکی، در بوتسوانا موفقیت آمیز اعلام شد. اعتقاد بر این است که این امر برای امنیت غذایی این کشور آفریقای جنوبی اهمیت زیادی دارد.

کشورهای عضو بریکس (یک گروه بازارهای نوظهور که شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است) با تولید ناخالص داخلی کشاورزی ترکیبی که بیش از نیمی از کل جهان را تشکیل می دهد، یک سند همکاری در زمینه امنیت غذایی تصویب کردند و در حاشیه آخرین اجلاس سران این کشورها، مجمعی در مورد امور کشاورزی و روستایی ایجاد کردند.

به قول ضرب‌المثل معروف دو صد گفته چون نیم کردار نیست. چین نه تنها به پر کردن «کاسه برنج» مردم کشور خود اهمیت می دهد، بلکه به تلاش برای رفاه بقیه جهان نیز ادامه می‌دهد.

ز