بهره برداری صفر درصدی از میادین مشترک نفتی؟

آیا می دانید ایران در ٢٨میدان نفتی و گازی ،در دریا و خشکی با هفت همسایه غربی و جنوبی خود مشترک است؟؟؟

اما متأسفانه ما در حدی بسیار ضعیف در قیاس با همسایگان از ١٠ میدان مشترک بهره برداری می کنیم و در١٨میدان دیگر بهره برداری ما صفر است.

ده سال مشکلات اوایل انقلاب و جنگ و ١٢سال تحریم ما را نسبت به همسایگان به شدت در برداشت از میادین مشترک عقب انداخته است.

متأسفانه بدلیل کمبود سرمایه و تکنولوژی این شکاف هر روز عمیق تَر می شود.
در حالیکه سرمایه گذاری ما به زحمت در میدان مشترک گازی پارس جنوبی با قطر به ٧٠ میلیارد دلار می رسد ، سرمایه گذاری کشور کوچک قطر با جمعیت بومی کمتر از یک میلیون نَفَر در این میدان بیش از ۴٠٠ میلیارد دلار است.

برداشت قطر از لإیه نفتی پارس جنوبی روزانه ۴۵٠ هزار بشکه و سهم ما صفر بشکه است.

قطراز قبل برداشت چند برابری نسبت به ما از میدان مشترک پارس جنوبی به بالاترین درآمد سرانه تاریخ بشریت یعنی (١٠۵ هزار دلار)دست یافته است.

برداشت عربستان از میادین مشترک روزانه ۴٠٠ هزار و ما ۴٠ هزار بشکه است.

بیشترین میادین مشترک ما با عراق است که بدلیل مشکلات ناشی از جنگهای گذشته تنها کشوری بود که تا چند سال قبل در برداشت از میادین مشترک از ما عقب بود.

اما در سالهای اخیر با هجوم شرکت های نفتی جهان به این کشور گوی سبقت را در برداشت از میادین مشترک از همه همسایگان ربود.

جالب است در امد حاصل از این غارتهای نجومی عمدتا به جیب دشمنان ما و برای تقویت تروریستهای تکفیری می رود.

از ٧ کشور همسایه که میادین مشترک با هم داریم فقط عراق و عمان با ما در تخاصم نیستند.
مابقی با شدت و ضعف از عربستان گرفته که برای ما شمشیر را از رو بسته تا امارات که از ما جزیره می خواهد
و قطر که بعد از عربستان بزرگترین حامی مالی تکفیری هاست با ما در حال جنگ سرد هستند.

درحالیکه کشورهای همسایه بی سر وصدا در حال غارت منابع نفتی و گازی ملت مستضعف ایران ، از میادین مشترک هستند.

طبق معمول در فضای سیاست زده ما،
به بهانه دفاع از استقلال کشور و با پیراهن عثمان کردن قراردادهای نفتی، و در دعوایی که احتمالا تا اتمام منابع میادین مشترک طول می کشد، بر استمرار غارت منابع ملی کشور مهر تایید می زنیم .

در واقع دعوای ما بر سر استقلالی است که در چند سال اینده اصولا وجود ندارد که ما بخواهیم نگران ان باشیم.

زیرا با سرعتی که همسایگان منابع مشترک نفت و گاز ما را غارت می کنند چیزی از این منابع باقی نمی ماند که با قرار دادهای نفتی با کفار استقلال ما اسیب ببیند.

بجای اینکه از این رقابت های سیاسی بچگانه دست برداشته و قوانین خود را با قراردادهای مشابه که همسایگان ما از انها برای جذب سرمایه و تکنولوژی های پیشرفته استفاده می کنند هماهنگ کنیم به دعوایی زیانبار با چاشنی شعارهایی به ظاهر ارزشی و در باطن ضد ملی که فقط منجر به انتفاع دشمنان و همسایگان ما میشود مشغولیم.

به گفته آقای جوادی رئیس سابق شرکت ملی نفت، هزینه هر روز تاخیر در برداشت سهم ما فقط از میدان پارس جنوبی ١٠٠ میلیون دلار است.
برای درک بهتر از دست رفتن انتفاع ما فقط از همین یک میدان از ٢٨ میدان مشترک ، با فرض اینکه آقای جوادی ۵٠٪‏ در برآوردش از درامد ما از این میدان اشتباه کرده درامد از دست رفته ما سالانه از این میدان ١٨ میلیارد دلار معادل۶۴هزار میلیارد تومان است.

کل یارانه سالانه ما ٣۶ هزار میلیارد تومان است .
اگر هزینه احداث هر کیلومتر اتوبان را بطور متوسط ۵ میلیارد تومان فرض کنیم ، ١٢/۶٠٠ کیلومتر می شود.

جاده های اصلی ما که هنوز اتوبان نشده اند کمتر از این مقدار است.
هزینه تجهیز هر هکتار ابیاری قطره ای
١٠ میلیون تومان است با این مبلغ سالانه ۶/٣٠٠/٠٠٠ هکتار باغ به سیستم ابیاری قطره ای مجهز می شود
کل باغات کشور ما ٢/٣٠٠/٠٠٠هکتار است.

کل بودجه عمرانی در سال جاری ۶٠ هزار میلیارد تومان است.
واقعا قابل درک نیست که چطور یک شرکت مثلا کره ای سرمایه و تکنولوژی خود را می اورد.
طبق عرف معمول دنیا به نسبت سرمایه و کاری که در ان میدان انجام می دهد در برداشت از ان میدان در چند سال سهیم می شود و با این عمل استقلال ما را مخدوش می کند؟!
اما غارت بی حد و حصر منابع بین نسلی ما ، ان هم توسط دشمنان قسم خورده ما نقض استقلال کشور نیست!

پس با این وصف نیازمند تعریف جدیدی از استقلال هستیم.
ما هنوز به این قائده منطقی نرسیده ایم این قرار دادها دقیقا مشابه عرضه یک کالا در بازار بین المللی است.

کالای عرضه شده شما از نظر کیفیت ، قیمت، نحوه تحویل و خدمات بعد از فروش، باید یا برتر، یا مشابه و یا به ان خیلی نزدیک باشد و الا خریدار دیوانه نشده در شرایط غیر انحصاری و رقابتی بیاید از شما خرید کند.
چون قانون شما چنین حکم می کند.

ع