برگ هایی جالب از تاریخ معاصر!

به راستی فرق «دوحه» با «وین» به عنوان مکان مذاکرات چیست؟ آیا «اتریش» دشمن تر از «قطر» بود؟ آیا واقعا قرار است که در قطر به یُمنِ قدرت لابی گری و بازی دو طرفه قطری ها به رفع تحریم های ایران کمک شود؟

اقتصاددان: کشوری که می داند در صورت رفع تحریم ها، یکی از اولویت های ایران، تلاش برای افزایش سهم و برداشت از میدان گازی و لایه های نفتی پارس جنوبی است. آن هم پارس جنوبی که ناموس قطر است! اساسا برای همین میدان بود که قطر همیشه یک پای لابی تحریم های ایران در آمریکا بوده است تا دست و پای ایران را به عنوان رقیب جدیش در برداشت از پارس جنوبی و بازار LNG ببندد. از صدقه سر همین تحریم هاست که قطر در یک سوی خلیج فارس، قطب LNG دنیاست و ایران در سوی دیگر خلیج فارس، میلیاردها دلار پروژه های نیمه کاره LNGاش در حال آفتاب خوردن است. گاز برداشتی هم به زحمت کفاف مصرف داخل را می دهد بخصوص در فصل سرما.

حالا داستان چیست؟ آیا به قطری ها گفته شده که اگر آنها به رفع تحریم ها کمک کنند، ایران هم بی خیال پارس جنوبی می شود؟ همانطور که به روس ها تضمین داده شد که ایران وارد بازار گاز آنها در اروپا نخواهد شد تا اهرم فشار روس ها بر اروپا خدشه دار نشود؟ جالب آن که بخشی از گاز صادراتی ایران به اروپا و تهدید کننده قدرت روس ها، قرار بود از اضافه برداشت پارس جنوبی بیاید که قطر یک سر ماجرای آن بود و همین مساله، قطر و روسیه را در مساله محدود کردن صادرات گاز ایران به هر قیمتی متحد می کرد. سیاستی که برای هر دو کشور، بُرد و برای ایران، باخت کامل بود.

تاریخ معاصر جالبی را رقم می زنیم… مذاکراتی با واسطه گری روس ها در مکان قطری ها. نتیجه چه خواهد شد، خدا داند!
.
.
.
پینوشت: این متن را به عنوان کسی نوشته ام که سال ها در حوزه گاز طبیعی و بازار آن تجربه کاری دارم و گاهی با خودم می گویم که ای کاش واقعا این تجربه را نداشتم! داستان عقب افتادگی صادرات گاز ایران و توسعه نامتوازن این صنعت در داخل در اثر بی خردی مسئولین ما و نیز فشار روس ها از بالا و قطری ها از پایین و تاثیرات منفی آن بر سیاست خارجی کشور، از غصّه دارترین بخش های تاریخ معاصر ماست که متاسفانه کمتر به آن پرداخته شده است.

/پ