برگزیت برای یاغی گری بین المللی انگلستان است و بمبی است که فقط ملکه را بالا می برد؛

چند سالی بود که به لطف وجود اتحادیه اروپا و ساز و کار کمیسیون اروپا، انگلستان مهار شده بود و تصمیمات این اتحادیه بر اقدامات استعماری انگلستان سایه افکنده بود و در حقیقت این کشور بدون تصمیم و نظر موافق اتحادیه اروپا امکان گردنکشی و تبعیت از آمریکا و رفتارهای استعماری خود را نداشت. تصمیمات و فرامین ملکه هم نه تنها در اتحادیه اروپا بلکه در خود انگلستان هم قابلیت اجرا نداشت. جایگاه ملکه کاملا تشریفاتی شده بود و بی ارزش.
اما از آنجا که خوی این کشور استعماری است، در نهایت تصمیم به جدایی از این اتحادیه به هر قیمتی گرفت. هزینه برگزیت واقعا کمر شکن است. شاید متحدان انگلستان از جمله ولز و اسکاتلند و ایرلند در این جدایی انگلیس را همراهی نکنند و این فروپاشی هزینه کمی نخواهد داشت.
بدون شک در آینده و بعد از جدایی از اتحادیه اروپا، متحد اصلی و شریک سیاسی انگلستان، اروپا نخواهد بود.
این آمریکا است که از برگزیت سود می برد. چرا که وادار کردن اتحادیه اروپا به همراهی با برنامه های آمریکا بسیار دشوار بود و نقش آلمان و سایر کشورها در اتحادیه اروپا هر نقشه شومی را بر باد می داد. آلمان به مدد اقتصاد قدرتمند خود و نجات اقتصادهای ضعیف اروپا ، مثل یونان، اسپانیا، پرتغال و … این کشورها را با خود همراه کرده بود و انگلستان توان این نقش آفرینی را نداشت و نفوذ کافی برای اثر گذاری مثل آلمان را نداشت.
حتی فرانسه در تدارک “ارتش اروپایی” برای رهایی از بند ناتو و رهبری نظامی آمریکا بر اروپا بود و پس از آن بود که جلیقه زردها مکرون را از این هدف بلند پروازانه، باز داشتند. پنجاه هفته است ماکرون تاوان طرح” ارتش اروپایی” را می دهد و اکنون پا را فراتر گذاشته و می گوید :” ناتو سکته کرده است”
فرزندان استعمار قدیم سروری نازی ها را تاب نیاوردند. اما حالا انگلستان در یک عقب گرد سیاسی به دوران استعماری خود باز می گردد. استعمار نوین بسیار خطرناک تر از استعمار پیر است؛ تحریم، لابی های بزرگ و بین المللی، سازمانهای تجاری و خلاصه تمام مظاهر تهاجم آرام به همه کشورها از جمله منافع اتحادیه اروپا متصور است.
اینک این کشور در حال باز کردن قید و بندهاست و گرگ هار استعمار به مدد تکنولوژی های نوین مظهر شر و بدی در جهان خواهد شد. در این بین ایران و منابع ایران، آمریکا و انگلستان را تحریک خواهد کرد و بهترین دولت به ظاهر مخالف جهان و البته غنی برای برنامه های آینده آنها خواهد بود.
دو قلوی های شرارت اکنون که سازمان ملل را در تصرف خود می بینند، بعید است از فرصت پیش آمده، صرفنظر کنند.
از سوی دیگر اتحادیه اروپا تلاش می کند انگلستان را درس عبرت دیگر اعضاء کند تا خیال جدایی به سرشان نزند و تاکنون ۱۰۰۰ میلیارد دلار سرمایه از این کشور خارج کرده است. استقلال رای برای انگلستان هزینه ایی کمر شکن داشته، اما گویا دستاوردهای آن بیش از هزینه های سنگین آن است. پادشاهی ملکه! این تنها دستاورد مهم جدایی از اروپاست. اتفاقا قدرتمند ترین حامی نخست وزیر هم ملکه بوده است. او حتی به درخواست نخست وزیر مجلس، مظهر دموکراسی را بیش از یک ماه تعطیل کرد. او حتی در دیامی که همه نگران تبعات اقتصادی برگزیت بودند دیداری از خزانه طلاهای انگلیس داد تا نشان دهد نگران هزینه های برگزیت نیست.
اما حالا تعطیلی پارلمان مخالف برگزیت برگ دیگری از دیکتاتوری ملکه را نمایان کرد. آنها نشان دادند برای پیشبرد اهداف خود ارکان نظام خود را هم نادیده می گیرند. لحظه ایی تصور کنید مجلس ایران تعطیل می شد، آنهم برای هدفی شوم. همین انگلیسی ها چه جنجالی به پا می کردند.
برخی معتقدند رای مثبت انگلیسی ها هم توطئه ملکه برای بازیابی قدرت خود بوده است. انتخابات آذرماه زور آزمایی ملکه و حزب محافظه کار با مردم و حزب کارگر است.
۱۷ نفر از نمایندگان مجلس عوام که عضو حزب محافظه کار بودند و به برگزیت رای منفی دادند از حزب اخراج شدند. ازجمله نوه چرچیل. برگزیت در خود حزب محافظه کار یک طرح متزلزل است. اما ملکه این حزب را قربانی خواسته خود کرده است.
“سه قلوهای وحشتناک” آمریکا، اسراییل، و انگلستان (A, e,I) اینک هیچ مانعی سر راه خود نمی بینند و بعید نیست در آینده نزدیک شاهد رویارویی جدید و بزرگ بین روسیه و چین از یک طرف و سه قلوهای بی قانون از سوی دیگر باشیم.