تاریخ انتشار : شنبه 22 مرداد 1401 - 11:37
کد خبر : 97544

بانویی از جنس طلای ناب

بانویی از جنس طلای ناب

به قول پروفسور محسن رنانی نخبگان جامعه به مانند گوهرهای ارزشمند این کشور هستن. اگر بخواهیم درگیرو دار کشمکش‌های زنان فعلی کشور نگاهی بیندازیم، می توانیم زنی از جنس طلا که با قلم‌تراشکاری وجود خود را تراشیده و خود را سمبل هنر تراشکاری بدل کرده معرفی کرده را ببینیم. البته سرزمین کهن ایران همیشه مهد

به قول پروفسور محسن رنانی نخبگان جامعه به مانند گوهرهای ارزشمند این کشور هستن.
اگر بخواهیم درگیرو دار کشمکش‌های زنان فعلی کشور نگاهی بیندازیم، می توانیم زنی از جنس طلا که با قلم‌تراشکاری وجود خود را تراشیده و خود را سمبل هنر تراشکاری بدل کرده معرفی کرده را ببینیم.
البته سرزمین کهن ایران همیشه مهد هنر خلاقانه، توانمندی زنان شجاع بوده است که پشت مردان این سرزمین بوده اند…..
سرکار خانم مهندس پریا شفازاده
متولد ۱۳۷۲
کارشناسی معماری

بانویی از جنس طلای ناب

خانم شفازاده در گفتگو با رسانه اقتصاددان:
اینکه از کجا شروع کردم برمیگرده به حدودا ۸ سال پیش سال ۹۳ که درست وقتی ازدواج کردم با این رشته آشنا شدم اما خوب به علت شغل پدرم با صنعت کاملا آشنایی داشتم.
پدر بنده یکی از معروف ترین چاقو سازهای شهرستان مراغه است و خب پدربزرگم اولین چاقوساز بوده با نام رمضان شفازاده در حقیقت توی یک خانواده صنعتی به دنیا اومدم و قبل از ازدواجم قصد داشتم، در بخش طراحی چاقو و دسته چاقو به پدرم کمک‌کنم اما خب قسمت نشد و من اومدم تهران.
در این سالها بخاطر رشته تحصیلی دانشگاهیم که معماری بود به طراحی علاقه داشتم به ساختن و خلق کردن و خوب نقطه اشتراک رشته خودم با رشته صنعتی تراشکاری همین بود.
سال هایی که همسرم با نرم افزار ها طراحی میکرد و من هم نرم افزار های طراحی رو بخاطر رشته خودم کاملا میشناختم ومهارت طراحی و اجرا را داشتم.
کلا از خلق آثار هنری در کودکی تا اینکه پا به عرصه کارگاه گذاشتم ذوق زده بودم، اما چه میشود کرد، هر کاری میکردم هیچ روزنه ای نبود. با همسرم صحبت میکردم که دلم میخواهد وارد کارگاه شوم ولی از من اصرار و از همسرم انکار؛
که الان وقتش نیست، تو نمی توانی، و…….
ولی من سرتسلیم نداشتم و‌ من توی خونه با طراحی و نرم افزار و سایت و اینطور چیزها سعی میکردم مشغول باشم و‌همراه و‌کنارش باشم.

photo 2022 08 13 10 31 06 اقتصاددان نوشته

تا اینکه در کمال ناباوری موفق شدم به کارگاه راه پیدا کنم.

 

البته فقط بخش اپراتوری سی‌ان‌سی بودم و بعد از مدتی با کمال ناباوری همسرم و استمرار خودم و پشتیبانی،آموزش همسرم توانستم کنترل دستگاه فرز(تراشکاری) را بدست بگیرم.
علاقه‌ای که من برای خلق یک اثر داشتم من را به این جایگاهم رسانده که بتوانم قدم مثبت و محکمی برای جامعه‌ام بردارم. خیلی جنگیدم و‌فقط علاقه باعث شد که بنده تبدیل به یک تراشکار و جوشکار شوم…..

سازمان مردم نهاد نخبگان ایران

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....