بازی آمریکایی «منشاءیابی کرونا»؛ افشاکننده نگرانی راهبردی واشنگتن در قبال چین

نتیجتا گزارشی مملو از واژه‌های «شاید» و «احتمالا» منتشر شد که تمسخر جهان خارج را برانگیخت چرا که هیچ چیزی برای گفتن نداشت. این بار هم چیزی جز اجرای دوباره یک بازی مسخره و بیهوده سیاسی اتفاق نیافتاده است.

اخیرا نهادهای دولت، سیاستمداران و رسانه‌های آمریکا به منظور داغ کردن موضوعی که قبلا هم کسی به آن توجه نکرد، دست در دست هم با هم به همکاری پرداختند. ابتدا روزنامه «وال استریت ژورنال» به نقل از یک گزارش محرمانه تهیه شده توسط وزارت انرژی برای کاخ سفید و کنگره،‌ اعلام کرد ویروس کرونا «به احتمال بسیار زیاد از یک آزمایشگاه چین» نشت کرده است.

پس از آن، ‌رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا گزارش وال استریت ژورنال را رها نکرده و به شکلی متحدانه به غلو درباره آن پرداختند. فورا «نیکلاس برنز» سفییر آمریکا در چین و «کریستوفر ری» مدیر «اف بی آی» یکی پس از دیگری اظهارات مشابهی را برای سیاهنمایی چین مطرح کردند. اما به شکل مسخره‌ای، وزارت انرژی آمریکا خودش گزارش مذکور را به عنوان دارای «اعتماد کم» طبقه بندی کرد.

روزنامه «نیویورک تایمز» به نقل از مقامات آشنا به موضوع نوشت اطلاعات مرتبط نسبتا ضعیف بوده و نتیجه گیری‌های وزارت انرژی «اعتبار پایینی» دارند. به عبارت دیگر، آمریکا بدون ارائه هیچگونه مدارک و شواهد واقعی به اصطلاح «گزارش» مذکوری که مملو از نقص و گاف بود به گونه‌ای که رسانه‌های جریان اصلی خودش هم نمی‌توانستند آن را باور کنند، منتشر ساخت و سپس به فریاد کشیدن و فرصت‌سازی برای تقویت هر چه بیشتر به اصطلاح «تئوری نشت آزمایشگاهی کرونا» ادامه داد.

جای تردیدی وجود ندارد که نمایش سیاسی مشابه آمریکا در سال ۲۰۲۱ به آبروریزی آن ختم شد اما چرا ایالات متحده دوباره این لودگی تاریخ گذشته را تکرار کرده است؟ نیویورک تایمز با عبارت «سیاست مسموم» به سوال بالا پاسخ داده است.

ابتدای سال جاری میلادی «کوین مک‌کارتی» رئیس جدید مجلس نمایندگان آمریکا در سخنرانی خود پس از تصدی این سمت گفت که درباره منشاء ویروس کرونا تحقیق خواهد کرد. می‌توان گفت از زمانی که حزب جمهوریخواه کنترل مجلس نمایندگان را در دست گرفته آنها می‌خواهند از «منشاءیابی سیاسی» برای جنجال‌آفرینی استفاده کنند و موضع سخت ضدچینی را به منظور کسب امتیاز در دعوای حزبی، نشان دهند.

از وقتی رویکرد ضدچینی به اصطلاح «مصلحت اندیشی سیاسی» در ایالات متحده تبدیل شده، بسیاری از صداهای واقعی و منطقی مورد سرکوب قرار گرفته‌اند. به علاوه، این یک حقه قدیمی دولت آمریکاست که توجه افکار عمومی را منحرف کند و با این روش ناکامی‌های حکمرانی خود را لاپوشانی نماید.

در حال حاضر، تیراندازی‌های زیاد، اختلافات نژادی تند و تیز، چنددستگی‌های اجتماعی و تورم بالا در ایالات متحده وجود دارد. در عین حال تاثیر منفی ورشکستگی بانک‌ها همچنان در حال وارد کردن شوک به بازار مالی این کشور است.

سیاستمداران آمریکایی به منظور انحراف افکار عمومی و شانه خالی کردن از مسئولیت فورا باید راهی جدید پیدا کنند. این نمایش مسخره «منشاءیابی سیاسی» در واقع یک اقدام مضحک دیگر است که سیاستمداران آمریکایی در راستای نیازهای سیاسی داخلی پس از «نمایش سیاسی بالن» انجام داده‌اند.

از منظری عمیق‌تر، این نمایش سیاسی نشان دهنده نگرانی راهبردی عمیق ایالات متحده درباره چین است. طبق ذهنیت جنگ سرد و فهم اشتباه از چین، آمریکا چین را بزرگترین رقیب راهبردی خود تلقی کرد و آن را در تمام ابعاد و جهات مورد سرکوب قرار می‌دهد. سیاهنمایی و حمله بی پروا به چین یکی از این موارد است. به خصوص وقتی چین مبارزه‌ای موفق با اپیدمی کرونا داشته و از سرگیری کار و تولید را تسریع بخشیده، آمریکا یک «ویروس سیاسی» منقضی شده را به منظور انحراف توجه مثبت جامعه جهانی از چین منتشر ساخته و برای چین مانع تراشی می‌کند.

این همچنین نشان می‌دهد تاکتیک‌های ضدچینیِ ایالامتحده تاریخ مصرفشان به پایان رسیده است.

ز