باب‌شدن مقالات جانبدارانه (جناحی) با پول ملت چرا؟

اقتصاددان: مجمع اندیشکده های بین المللی مجازی ایران www.ivicoo.ir رسانه های مجازی ، تصویری و مکتوب کشور را در سالهای اخیر مورد بررسی ، تحقیق و پژوهش قرار داده است ، متاسفانه اکثر آنها باندی ، حزبی و گروهی عمل کرده اند و همچنان ادامه دارد و برای حل مسئله در چند دهه گذشته ، راه حل های علمی کاربردی حرفه ای ارایه نداده اند ، و در اینرابطه مطلب کمتر منتشر کرده اند ، یکی از آنها ، روزنامه جمهوری اسلامی ایران است که در اصل باید گفت : روزنامه جبهه اصلاحات ، برای نمونه در یک ماه گذشته به شدت طرفدار بازنشستگان کشور شده است ، گویا در چهل و سه سال گذشته بازنشسته ای نداشتیم ، این دو مطلب را عینا به شرح زیر ملاحظه فرمائید قضاوت با شما .

 سئوال مجمع اندیشکده ها

امثال روزنامه جمهوری اسلامی ایران چرا در مورد تولید ثروت در کشور برای همه ایرانیان و برچیدن فقر و فساد و تبعیض و چهارده یارانه از محل ارزش افزوده هزاران برابری نفت و گاز ، که مجمع اندیشکده ها سالهاست پیشنهاد راه اندازی : صندوق نفت گاز و انرژی مردمی را ارایه داده ، مقاله ای منتشر نکرده ؟؟ که در کمتر از یک دهه این بساط برای همیشه برچیده شود و ، جنگ قدرت و ثروت در ایران برای همیشه به زباله دان تاریخ سپرده شود ، لذا چرا رسانه ها مطلبی ارایه نداده اند ، حتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و…

چرا در مورد کوچک شدن دولت و چابک و هوشمند سازی آن اسرار و پافشاری نمی کنید ، و متاسفانه دولت های گذشته هر کدام هزاران نفر در دولت استخدام کرده اند و…

در مقاله های خودتان فرمودید : جامعه به آرامش نیازمند است هر کس به هر شکل آتش زیر دیگ ناآرامی کند ضد انقلاب است مسئول و مردم ندارد.

فرمودید بازنشستگان دست کشور را گرفته و با جهاد تولید و دفاع همه جانبه از وطن ناممکن ها را ممکن کرده اند و…

آیا تفکیک ملت به بازنشسته و غیره ، خود نوعی نفاق در حکمرانی نیست ، همه ملت شریف ایران مشارکت در فراهم نمودن ناممکن ها به ممکن دخیل بوده ، هستند و خواهند بود و…

با توجه به موارد فوق و سایر عملکرده های دولت های گذشته چرا ترک فعل هایی که تا کنون روسای جمهور ، وزرا و حتی نمایندگان مجلس در زمینه های مختلف فرهنگی ، اقتصادی ، تولیدی و…اتفاق افتاده را مطرح و به دادگاه معرفی نمی کنید ..

سایر موارد

حکمرانی و مدیریت یک علم پیچیده است

۱۴۰۰به بعد حکمرانی : فقط بر پایه اندیشکده محور حرفه ای مردمی

مجمع اندیشکده های بین المللی مجازی ایران

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت ۲۲/۳/۱۴۰۱ : یکی از عناوینی که رئیس‌جمهور رئیسی برای دولت سیزدهم انتخاب کرده «دولت صادق‌الوعد» است. ایشان در چند برنامه تلویزیونی، ضمن تأکید بر صادق‌الوعد بودن دولت خود گفتند این دولت به تمام وعده‌های خود عمل خواهد کرد.

با تکیه بر همین سخن رئیس‌جمهور رئیسی به ایشان یادآور می‌شویم شما در یکی از برنامه‌های تبلیغات تلویزیونی انتخاباتی گفته بودید: «بعضی‌ها فکر می‌کنند هزینه بازنشستگان عزیز لشکری و کشوری کم شده است. اینها نوه دارند، نتیجه دارند. باید برای بچه‌هایش هدیه بخرد. این افراد انتظاراتشان به تبع خرج زندگیشان بالا رفته است حتی شاید تا دو یا سه برابر شده باشد. در اطرافیان خود ما هم بازنشستگانی در این شرایط هستند و می‌گویند مشکلات ما از زمانی که شاغل بودیم بیشتر شده است. دولت (دولت وقت) به ما اعلام کند چرا دست در جیب صندوق‌های بازنشستگی و بازنشستگان می‌کند؟»

حالا جناب آقای رئیسی وقت آنست که در عمل ثابت کنید صادق‌الوعد هستید و به آنچه در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری گفته‌اید عمل می‌کنید. یک مورد از وعده‌هایتان همین جملاتی است که درباره هزینه‌های زندگی بازنشستگان گفته‌اید. الحق والانصاف مطلب درستی در این زمینه گفتید و انگشت بر روی واقعیت‌های ملموس معیشتی جماعت بازنشستگان گذاشتید. انتقادتان به دولت وقت که در قالب این سؤال که «دولت به ما اعلام کند چرا دست در جیب صندوق‌های بازنشستگی و بازنشستگان می‌کند؟» مطرح کردید نیز کاملاً دقیق و درست بود. به همین دلیل، اکنون این انتظار از شما وجود دارد که به آنچه در این زمینه گفته‌اید عمل کنید و بازنشستگان تأمین اجتماعی را از دولت خود راضی نمائید.

فارغ از اختلاف ‌نظرهائی که میان صاحبنظران و مسئولین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در زمینه مجاز بودن دولت به تصمیم‌گیری برخلاف مصوبه شورای عالی کار و سازمان تأمین اجتماعی وجود دارد، شما آقای رئیس‌جمهور می‌توانستید همان مصوبه‌ای که برای افزایش مستمری‌ بازنشستگان سایر سطوح به دولت ارائه شد را تأیید کنید و این اقدام با هیچ مشکل قانونی مواجه نمی‌شد. متأسفانه دولت شما درباره مصوبه ارائه شده، مربوط به مستمری‌ سایر سطوح برخلاف واقعیت‌هائی که خود شما در تبلیغات انتخابات ریاست ‌جمهوری مطرح کرده بودید تصمیم گرفت و با ۱۰ درصد افزایش موافقت کرد.

این احتمال داده می‌شود که مخالفت دولت با پیشنهاد و مصوبه شورای عالی کار و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بدون اطلاع شما آقای رئیس‌جمهور صورت گرفته باشد و یا اگر خودتان هم در جریان این تصمیم‌گیری بوده‌اید، در زمان تصمیم‌گیری به آنچه خودتان قبلاً درباره هزینه‌های زندگی بازنشستگان گفته بودید توجه نداشتید و همین غفلت موجب شد دولت درباره سایر سطوح برخلاف نظر سابق خودتان که از وعده‌های انتخاباتیتان محسوب می‌شود تصمیم بگیرد. هر کدام از این دو احتمال درست باشد، در اینکه این تصمیم دولت برخلاف وعده خود شماست تردیدی وجود ندارد. بنابراین، انتظار اینست که شما برای اثبات اینکه «صادق‌الوعد» هستید، در این تصمیم تجدید نظر و همان پیشنهاد ارائه شده به دولت را تأیید و برای اجرا به دستگاه‌های ذیربط ابلاغ نمائید. این، از الزامات دولت صادق‌الوعد است.

یکی از نکاتی که شما آقای رئیس‌جمهور در تبلیغات انتخابات ریاست ‌جمهوری گفته‌اید اینست که «چرا دولت (دولت وقت) دست در جیب صندوق‌های بازنشستگی و بازنشستگان می‌کند؟» این سخن درست نشان می‌دهد شما توجه دارید که موجودی صندوق بازنشستگی متعلق به بازنشستگان است نه دولت. با توجه به همین واقعیت، حق اینست که دولت برای پرداخت حق بازنشستگان برخلاف نظر و مصلحت آنان تصمیم نگیرد. بنابراین، در شرایط کنونی که هر روز بازنشستگان در شهرهای مختلف نظر مخالف خود با تصمیم دولت را ابراز می‌نمایند، حق اینست که شما با عزمی راسخ به موضوع ورود کنید و در این تصمیم نادرست تجدید نظر نمائید و اجازه ندهید در شرایط حساس کنونی که وقت و نیروی دولت و نظام باید صرف مسائل مهم‌تری شوند، این نارضایتی‌ها ادامه و گسترش پیدا کند.

آقای دولت بازنشستگان رعیت شما نیستند!
روزنامه جمهوری اسلامی مورخ ۱۶ تیر ماه

این قصه سرِ دراز دارد انگار. یک روز یک چیزی گفته می‌شود و دیگر روز به تکذیب برمی‌خیزند و باز دیگری سوهان برمی‌دارد و به روان بازنشستگان و خانوده آنان می‌کشد. صدا که به آخ گفتن بلند می‌شود، باز متر به دست، میزان نابردباری این موی سفیدکرده‌‌ها را اندازه می‌گیرند. تحریک می‌کنند و در مذمت حرکت پیامد آن حرف می‌زنند.
نمی‌خواهم کاغذ را با سیاهه کردن تک و پاتک‌های گفتاری آقایان، سیاه کنم. ما به سفیدی نیاز داریم. جامعه به آرامش نیازمند است. هرکس به هر شکل آتش زیر دیگِ ناآرامی کند، ضد انقلاب است. مسئول و مردم ندارد. نمی‌شود به خیابان آمده را مذمت کرد اما آنکه او را به سوی خیابان پرت کرده را نادیده گرفت. گاهی “سبب اقوی از مباشر” تحقق پیدا می‌کند در این شرایط. به این مهم توجه کنند آنانی که متولی امور هستند. دست‌های پرتاب‌گر را بشناسند تا بشود از پرتاب شدگان به خیابان دست گرفت. باری، این قصه همچنان سر داز دارد و دولت خود عامل کش پیدا کردن آن است. این که بعد از تکذیب اظهارات منتسب به معاون اول رئیس جمهور، سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به میدان می‌آید و با گفتن اینکه “سازمان تامین اجتماعی آماده پرداخت‌های جبرانی به عنوان متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان است”، می‌گوید: “میزان افزایش حقوق بازنشستگان به تصویب هیات دولت رسیده و این مصوبه تصمیم شخصی نبوده است.” از جمله سوهان کشیدن‌های ادامه‌دار است. یعنی در، بر همان پاشنه سابق می‌چرخد. یعنی مصوبه غیرقانونی همچنان ملاک عمل است و می‌تواند به عنوان سنتی سیئه در سال‌های بعد هم ملاک عمل قرار بگیرد. این که آقای زاهدی وفا می‌گوید پرداخت جبرانی با عنوان متناسب سازی انجام خواهد شد، به فرض انجام، – که شکل و درصدش نامعلوم است – به مثابه وصله کردن لباسی است که خود پاره کرده‌اند. پینه‌ای نا همرنگ و ناهمساز از قواره‌ای دیگر. چون طبق آنچه در لایحه بودجه ۱۴۰۱ آمده است دولت مکلف شده ۹۰ هزار میلیارد از بدهی خود به تامین اجتماعی را بپردازد تا متناسب سازی ادامه پیدا کند. اصل ماجرا با افزایش حقوق، تفاوت ماهوی دارد. یعنی دو پرداخت باید انجام شود. اول افزایش ۳۸ درصدی + ۵۱۵ هزار تومان و بعد متناسب سازی، اما انگار دوستان چنان به مرگمان گرفته‌اند که تب را با اشتیاق بپذیریم و عملا با یک افزایش، بخش بزرگی از آنچه باید به بازنشسته برسد همچنان دست دولت بماند. حرف بازنشستگان روشن‌تر از این است که مبهم تصور کنند. می‌گویند ۲۵ درصد از متناسب سازی سال ۱۴۰۰ مانده است. می‌گویند مصوبه هیئت امنای تامین اجتماعی، توسط دولت مثله شده است. می‌گویند کمیسیون تطبیق مقررات مجلس، اقدام دولت را خلاف قانون تشخیص داده است. می‌گویند رئیس مجلس باید ابطال آن را به دولت اعلام کند و دولت مکلف شود وفق قانون، عمل کند. تازه بعد از اجرای مصوبه تامین اجتماعی و افزایش ۳۸ درصد + ۵۱۵ هزارتومان، نوبت متناسب سازی ۱۴۰۱ می‌رسد. می‌گویند ما رعیت دولت نیستیم که از بالا به پایین ما را نگاه کنند. ما صاحب حق هستیم. سربار کسی نیستیم. در تمام عمر کاریمان دست کشور را گرفته‌ایم و با جهاد تولید و دفاع همه جانبه از وطن، ناممکن‌‌ها را ممکن کرده‌ایم. می‌گویند، ما زیاده خواه نیستیم حتی به اندازه ذره‌ای بیش از حقمان نه می‌خواستیم و نه می‌خواهیم. از حقمان هم ذره‌ای کمتر بدهید یقه‌تان را در دو دنیا می‌گیریم. ما تولیدکنندگان دیروزیم و آینه نسل امروز. وقتی طرف صحبت شما ماییم، برخیزید، دست به سینه بگذارید و با احترام حرف بزنید. برای ما ادای “ارباب”ها را درنیاورید. صاحب حق و ارباب رجوعیم. ما رعیت شما نیستیم!

/پ