ایران و ترکیه : پویایی قدرت در قفقاز جنوبی

«مؤسسه خاورمیانه» در یادداشتی به ارزیابی رقابت منطقه‌ای ایران و ترکیه پرداخته است. به نظر نویسنده فرصت‌های نقش‌آفرینی ایران در قفقاز پس از نبرد قره‌باغ، کاهش یافته و اکنون تهران با پیشنهاد همکاری میان شش دولت ایران، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، روسیه و گرجستان، درصدد بازیابی این نقش برآمده است.

به نظر نویسنده، مهم‌ترین مانع افزایش همکاری‌های آذربایجان، ارمنستان و گرجستان با ایران، تحریم‌های آمریکاست که در صورت رفع آن‌ها، روابط گسترده‌تر خواهد شد، ولی درباره ترکیه، ملاحظات دیگری نیز در اشتراکات و اختلافات منافع در سطح غرب آسیا وجود دارد، از تنش‌ها در سوریه تا منطقه قفقاز. یکی دیگر از مهم‌ترین متغیرها، اهرم‌های تجارت و انرژی است.

عدم تعمیر زودهنگام خط لوله انتقال گاز از ایران به ترکیه و تلاش آنکارا برای افزایش گاز مایع وارداتی از آمریکا نشانه‌هایی است که ترکیه با فشار اقتصادی بر ایران درصدد کاهش نفوذ منطقه‌ای آن برآمده است. کاهش بیش از ۷۰ درصدی میزان تجارت دوجانبه در شش ماهه اول ۲۰۲۰ نیز نشانه دیگری است که ترکیه علاقه چندانی به افزایش منافع اقتصادی ایران ندارد.

علاوه بر این ترکیه در حالی برای طرح انتقال گاز ایران به اروپا از این کشور همراهی نشان نمی‌دهد که کریدور گازی آذربایجان، گرجستان، ترکیه و ایتالیا از میدان شاه‌دنیز در دریای خزر، اولین محموله گاز را در دسامبر ۲۰۲۰ منتقل نمود و منافع سرشاری نصیب باکو کرده است.

به نظر می‌رسد ترکیه ضمن ملاحظات اقتصادی در روابط تجاری با ایران، از تضعیف بنیه‌های مالی ایران و کاهش روابط تجاری ناشی از تحریم‌ها، برای گسترش نفوذ منطقه‌ای‌اش در عراق و سوریه و همچنین افزایش نقش‌آفرینی در محدوده قفقاز بهره برده باشد.

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

ع