ایالات متحده با متحدان خود شبیه دشمنانش رفتار می‌کند

قانون کاهش تورم، که توسط جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در ماه اوت امضا شد، ظاهراً با هدف مبارزه با تغییرات آب و هوایی و تبدیل ایالات متحده به یک رهبر جهانی در بازار خودروهای الکتریکی است. این قانون می گوید که خودروهای الکتریکی باید در آمریکای شمالی مونتاژ شوند تا واجد شرایط دریافت اعتبار مالیاتی باشند. اتحادیه اروپا می گوید این تبعیض علیه خودروهای ساخت اتحادیه اروپا است در حالی که خودروهای آمریکایی فروخته شده در اروپا از معافیت مالیاتی مشابه خودروهای اروپایی برخوردارند.

نایب رئیس کمیسیون اروپا والدیس دامبروسکیس گفت که اتحادیه اروپا در مورد تعدادی از عناصر تبعیض آمیز در قانون کاهش تورم نگران است و این اتحادیه در حال ارزیابی است تا مطمئن شود که اقدام ایالات متحده همراستا با الزامات سازمان تجارت جهانی باشد.

کاترین تای، نماینده تجاری ایالات متحده، روز دوشنبه برای مذاکره با هدف حل و فصل اختلافات به پراگ رفت. اما با وجودی که وی بر تعهد ایالات متحده برای تقویت روابط اقتصادی و تجاری خود با اتحادیه اروپا تاکید داشت، هیچ پیشرفتی در این مناقشه شکل نگرفت و دو طرف قرار است به گفتگوهای خود ادامه دهند.

اختلاف تجاری اخیر بین دو طرف اندکی پس از حل اختلافات طولانی مدت بر سر یارانه هواپیما که ۱۷ سال طول کشید، رخ داد. به گزارش رسانه ها آنها سرانجام توانستند در ژوئن سال گذشته به یک توافق دست یابند که فقط «یک جبهه از جنگ تجاری آنها را پایان داد».

یک سال بعد، فوربس گزارش داد که «ابرهای طوفانی تجاری بر فراز اقیانوس اطلس جمع می شوند». اکنون با افزایش اصطکاک میان دو طرف بار دیگر جرقه هایی در روابط تجاری آنها به گوش می رسد. خودروهای برقی تنها یکی از جبهه‌هایی هستند که امکان روی دادن جنگی تجاری میان آمریکا و اروپا در آن وجود دارد. طبق گزارش‌ها ایالات متحده در اوایل ژوئن در حال بررسی تعرفه‌های جدید بر «مجموعه‌ای از محصولات اروپایی فروخته شده در آمریکا» بود.

به نظر می رسد با وجود شواهد چند سال گذشته، ایالات متحده هنوز این واقعیت را درک نکرده است که در جنگ تجاری برنده ای وجود ندارد. تجارت شکلی از «مبادله» است که در آن طرف های شرکت کننده منتفع می شوند. اما در جنگ، حتی جنگ تجاری، یک درگیری روی میدهد که در آن متخاصمان رنج می برند.

سیاست‌های تجاری تبعیض‌آمیز ایالات متحده و بهره‌وری از تجارت به عنوان ابزار جنگی به ویژه در زمانی که جهان به دلیل همه‌گیری طولانی مدت کووید-۱۹ با رکود اقتصادی و تورم بالا مواجه شده، عملی بدخواهانه است. تصمیم گیری این کشور برای منافع خود حتی برای خودش هم نمی تواند منجر به راه حل بهینه شود. در نهایت، پاسخ نادرست آن به دوراهی زندانی به طور جدی رفاه و منافع مردم را در همه کشورها از جمله ایالات متحده تضعیف می کند و به گلوله ای بدل می‌شود که فقط باعث زخمی شدن مردم می‌شود.

ز