اکتشاف سرمایه های انسانی، باصرفه تر از معادن طلا

اقتصاددان: به جرعت باید گفت موضوع اهمیت نیرو و یا سرمایه انسانی به شدت در فرهنگ اجتماعی و علمی و اقتصادی ما آسیب دیده و از چند محور مورد هجمه و تخریب قرار گرفته است که بنده به بیان قاصر خود به برخی از آنها اشاره میکنم :

یک- مقدمتا عرض میکنم همانگونه که در کشاورزی موضوع کیفیت بذر و کیفیت کاشت در برداشت محصول موثر است, لذا فرهنگ عمومی جامعه در زمینه مراقبتهای جنینی و نوزادی حساسیت و وسواس تغذیه ای ندارد. نوزادان را دوست داریم برای خودمان نه برای خودشان!
از همان ابتدا خودمان را برای سلامت جسم و روح و روان نوزاد به زحمت نمی اندازیم.

دو- برغم اینکه دیده ایم کوکان خردسالی بوده که از استعدادهای استثنایی و درخشان و خارق العاده برخوردارند بازهم فرهنگ غالب جامعه از این کشف ظرفیت و قابلیت کودک های خودشان ناتوان و حداکثر وی را با تحویل به مهد کودک ، از خودمان رفع مسولیت میکنیم.

سه – ام المسایل فرهنگی ما در آموزش و پرورش است. فرهنگیان عزیز که همچنان مدعی حق و حقوق حقه خود هستند ولی تاکنون الگویی موفق ؛ اولا برای اشتیاق آوری بچه ها به مدرسه ثانیا هدفمند و کاربردی بودن برای بچه های آینده ثالثا روزآمدبودن متون و روشهای تدریس ارائه نداده اند.

چهار- نظام و فرهنگ خانوادگی ما برغم دست تنگی و جامعه، بیشتر به مهمان نوازی و بخش افراطی آن چشم و هم چشمی اشتهار دارد و تمام هم و غممان به دورهمی ها در غم و شادی و مناسبتهاست.
اگر چه صله رحم به جد سفارش شده است اما توجه و تربیت و آموزش خانوادگی فرزندان که تاثیرش به مراتب بیشتر از محیط بیرونی است مورد غفلت خانواده هاست
لذا ماموریت اصلی خانواده بویژه مادران در فرهنگ التقاطی ما به شدت آسیب دیده که تقریبا کم و بیش همه مبتلاییم.

پنج – موضوع بیکاری و کاهش ازدواج و آسیبهای مبتلابه چه در زمینه بایکوت نمودن قرائض جنسی و چه بی مبالاتی ها و همچنین تئوری و تفکرات یک شبه ره صد ساله پیمودن نیز عامل دیگری از هدر رفت و صدمه زدن به سرمایه های انسانی است.

شش- بی مبالاتی دولت مردان در وضع نظام شایسته سالاری و جذب نخبگان برای کارگزاران خویش نیز از دلایل بی انگیزه نمودن سرمایه های انسانی است. شاید مشگل اصلی اولا ضوابط قانونی برای اصحاب حکومت، اهلیت ویژه در نطر نگرفته است ثانیا در نظام بروکراتیک و دموکراسی چون انتخاب حکومت با آحاد جامعه واگذار میشود، سیستمی فعال و هوشمند وجود ندارد تا حرفه ای ها و نخبگان صدارت نمایند و مردم نیز از آنها الگو بگیرند.
الناس علی دین ملوکهم

هفت- سیستم آموزش عالی هم که به تبعیت از آموزش و پرورش همان روش متکلم وحده و مدرک گرایی و بدون خروجی موثر را طی میکند.
متاسفانه در سنوات اخیر هم که در فضای کرونایی آموزشهای مجازی و آموزشهای آزاد بلای مضاعفی را به این سرمایه های نحیف علمی جامعه با فروش نمره و مدرک تحمیل می نمایند.

هشت- اگرچه در فضاها و زمینهای کویری و نامساعد نیز گلهایی میرویند، در این بستر و فضای ملتهب و مهیج فرهنگی خانوادگی و آموزشی، افرادی خودجوش رشد و نمو و به سرو قامتانی تبدیل میشوند که از لحاظ علم و جهاد و شهادت در زمینه های مختلف المپیک و المپیادهای رسمی سرآمد جوامع بین المللی و پیشرفته خواهند شد.
شاید سرآمد نخبگان عصر ما بتوان شهید دکترچمران و سردار دلها شهید سلیمانی عزیز را نام برد.
اگرچه سایر شهدای گرانسنگ نیز اجرشان نزد خدای متعال ماجور و همچنین اساتید و بزرگان دیگری وجود دارند که متاسفانه سیستم در ترویج و تبلیغ نخبگان و نخبه پروری بسیار ضعیف عمل کرده است و یقینا بیشترین مسولیت و کم کاری در این خصوص متوجه رسانه ملی است.

نه – دام و طعمه کشورهای استعمارگر برای جذب و بهره برداری مجانی از نخبگان کشور نیز بسیار حائز اهمیت است.
البته آنها این دزدی در روز را به فرار مغزها تعبیر میکنند.
لذا اگر یک کشتی و هواپیمای آنها را دولت دیگری تعقیب و تصرف کند فریادشان گوش فلک را کر میکند ولی آنها مجازند و برخود می بالند که سرمایه انسانی کشورهای دیگر را مجانی صید می کنند.
اگر حقوق بشر عادلانه ای فعال باشد بالاخره بابت دامهای نخبگان از کشورهای جهان سوم نیز باید چاره ای کارساز اندیشیده باشد.

ارادتمند ناصر کاظمی

/پ