تاریخ انتشار : پنجشنبه 3 مرداد 1398 - 6:25
کد خبر : 461

«انگارۀ خردستیز» و «پندارۀ خردگریز»/فرگرد ۱۳۰۹

«انگارۀ خردستیز» و «پندارۀ خردگریز»/فرگرد ۱۳۰۹

هر پگاه نو با یک نگاه نو #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ۱۳۰۹) «انگارۀ خردستیز» و «پندارۀ خردگریز» همه ما انسان ها «آزاده»،«زاده» شده ایم! ولی گاه «قدرتمندانِ تاجوَر» و «نیرومندانِ ستمگر» ، گروهی افرادِ «بی ریشه» و «فاقدِ اندیشه»را با «تحمیلِ حقارت» به «تحمُّلِ اسارت» وامی دارند! بدین گونه «قانونِ بردگی» در «کانونِ زندگی» شکل می گیرد! سخت

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ۱۳۰۹)

«انگارۀ خردستیز» و «پندارۀ خردگریز»

همه ما انسان ها «آزاده»،«زاده» شده ایم!

ولی گاه «قدرتمندانِ تاجوَر» و «نیرومندانِ ستمگر» ،

گروهی افرادِ «بی ریشه» و «فاقدِ اندیشه»را

با «تحمیلِ حقارت» به «تحمُّلِ اسارت» وامی دارند!

بدین گونه «قانونِ بردگی» در «کانونِ زندگی» شکل می گیرد!

سخت تر از «بندگی در پایِ سریرِ ستمگرِ دُژاندیش»،

«بردگی در زنجیرِ باورِ خویش» است!

باورهایی که نه «بانی» دارد و نه «مبانی»!

نه «ریشه در خاک» دارد و نه «اندیشه در افلاک»!

جامعه، بذرِ این گونه «انگاره ها» و «پنداره ها» را

بدونِ هیچ «محک» در «ذهنِ کودک» می کارد .

این بذرها با «رویِشِ تدریجی»، «یورشِ گیجی» برای انسان به ارمغان می آورد.

«کندنِ این نهال» و «آکندنِ ذهن با استدلال»،

«شهامتی ژرف» و «شجاعتی شگرف» می طلبد.

بیاییم «جُراتِ دیدن» و «جسارتِ اندیشیدن» را بیاموزیم

و «ذهنِ زلال» و «لایزال» خویش را

از هر «انگارۀ خردستیز» و «پندارۀ خردگریز» برهانیم!

#شفیعی_مطهر

————————————

انگاره: پندار، وهم ، گمان

محک: سنگ زر، سنگی که با آن عیار طلا را می آزمایند، آزمایش .

آکندن: پرکردن ، انباشتن ،توی چیزی را پُر کردن، سطح چیزی را با چیز دیگری پوشاندن، غنی کردن ، آبادان کردن

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

https://t.me/amotahar

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....