انتخاب اعضای غیر متخصص؛ شورای شهر ناکارآمد

علی اصغر پورجمالی

پس از شکل گیری نهاد شورا، یکی از مهمترین مسائل مربوط به شورای شهر، ورود برخی افراد غیرمتخصص به شوراست که به ناکارآمدی و مشکلات تبعی منجر شده است.
برنامه ریزی مطلوب و کارآمد در شهر نیازمند متخصصینی متناسب با مسائل و اولویت های خاص هر شهر است.

کلیه وظایف سیاست­گذاری، برنامه ریزی و نظارتی شوراها از طریق کمیسیون های تخصصی رقم می خورد و هر یک از کمیسیون ­ها می بایست شامل ترکیبی از تخصص ­های مرتبط باشند. بنابراین ضرورت دارد اعضای شورای شهر به گونه­ ای انتخاب شوند تا کلیه تخصص ­های مرتبط در کمیسیون ها تامین گردد.

اولویت دادن به متخصصین زیر می تواند بخشی از نیازهای تخصصی این کمیسیون ها را تامین کند:

🔹برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری

🔹محیط زیست، فضای سبز و بهداشت عمومی

🔹عمران، معماری و شهرسازی

🔹جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی

🔹هنر محیطی و زیبایی شناختی

🔹حقوق شهری و حقوق شهروندی

🔹جغرافیای شهری و اقتصاد شهری

غفلت از این معیار و انتخاب براساس شاخص های غیرتخصصی همچون وابستگی های طایفه ای، قومیتی، محله ای، جناحی و سیاسی صدمات زیادی به بار آورده است.

متاسفانه براساس تجربیات قبلی شاهد ناهمخوانی های زیادی در شوراها بوده ایم، به عنوان مثال در شهری که مهمترین مساله اش محیط زیست بوده، کرسی های شورا توسط کشتی گیرها و فوتبالیست ها و رزمی کارها اشغال شده و یا اینکه شهری که مهمترین مساله اش بافت فرسوده بوده، روحانیون و نظامیان به شورا ورود پیدا کرده اند.

در جایی که مشکلات شهر فرهنگی و دینی بوده، تمام کرسی های شهر را مهندسان فنی و یا فعالان سیاسی اشغال کرده اند.

تجربیات گذشته شوراهای شهر نشان می دهد این دسته از افراد در شورای شهر کارنامه چندان موفقی نداشته اند و فرصت ها را برای خدمت به مردم از دیگر اشخاص توانمند گرفته اند. (هر چند اسثنائاتی هم وجود دارد(

دو استکان چای داغ