اخذ مهریه برای زنان حق طلاق برای مردان

همکنون این دو قانون منشأ بسیاری از مشکلات برای انسانهای شایسته و سؤاستفاده برای اشخاص فرصت طلب گردیده است.
وجود این قوانین (بهمراه مشکلات اقتصادی) باعث عدم رغبت به ازدواج گردیده و ضمن خطر عدم زاد و ولد و پیر شدن تدریجی جامعه (نظیر اروپا) زمینه بروز فساد و افسردگی در بین جوانان را فراهم نموده است.

خانمها بعلت نداشتن حق طلاق از ترس افتادن بدست یک شخص نامناسب میلی به ازدواج ندارند و آقایان نیز از ترس ، خطر اخذ مهریه و از دست دادن تمام داراییشان تمایلی به ازدواج ندارند.

بررسی آیات قرآن مجید در زمینه ازدواج حاکی از آن است که خداوند به مسئله ازدواج ضمن اشاره به جنبه محبتی و عواطفی در مواقع بروز اختلاف از لحاظ قوانین حقوقی برای تعیین تکلیف ، بصورت یک قرارداد نگریسته که در آن اولا چه زن و چه مرد در صورت ناراضی بودن از طرف مقابل و حکمیت خانواده ها ، دارای حق فسخ قرارداد هستند و از دیگر سو پس از عقد ، مرد موظف است مزدی را بصورت دوره ای یعنی ماهانه یا سالانه جهت محول نمودن امور خانه داری به زن پرداخت نماید که مانند همه قراردادهای کار ، پرداخت این حقوق و دستمزد تا زمان پایداری ازدواج اجباریست.

لذا بر خلاف تصور عمومی در قران خبری از حق طلاق صرفا برای مردان و همچنین ، مهریه برای زنان وجود ندارد.

اگر از قوانین حکیمانه قرآن در زمینه ازدواج استفاده شود، روابط مرد و زن در ازدواج منطقی، عاقلانه و عادلانه شده و هیچکدام اضطراب نداشته و متضرر نخواهند شد.
لذا انسانهای شایسته با آسایش کامل اقدام به ازدواج کرده و زمینه سوء استفاده اشخاص فرصت طلب حذف میگردد.

در حال حاضر نه قوانین ایران و نه قوانین غرب در خصوص ازدواج منطقی نبوده و اسباب فروپاشی اجتماعی را فراهم آورده است.

باشد تا با استفاده از قرآن و اصلاح قوانین ازدواج ، پاکی و شادی را به خانواده ها باز گردانیم.

خدایا به صاحب این روز جمعه و صاحب قران ، ما را از غل و زنجیرهایی که خود به پای خود بسته ایم آزاد نما

المتحنه/ ۱۰

وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ

هیچ اشکالی ندارد که (زنان مومنه) را به نکاح درآورید ، هنگامیکه مزدشان را پرداخت مینمایید.

النساء/۱۲۸ و ۳۵ و ۱۳۰

وَإِنِ امْرَأَهٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا أَنْ یُصْلِحَا بَیْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَیْرٌ

و اگر زنى از شوهر خویش بیم ناسازگارى ( و بداخلاقی) داشته باشد بر آن دو گناهى نیست که از راه صلح با یکدیگر به آشتى گرایند که سازش بهتر است

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَکَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَکَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ یُرِیدَا إِصْلَاحًا یُوَفِّقِ اللَّهُ بَیْنَهُمَا إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا خَبِیرًا

و اگر از جدایى میان آن دو [ زن و شوهر] بیم دارید پس داورى از خانواده آن [شوهر] و داورى از خانواده آن [زن] تعیین کنید اگر سر سازگارى دارند خدا میان آن دو سازگارى خواهد داد آرى خدا داناى آگاه است.

وَإِنْ یَتَفَرَّقَا یُغْنِ اللَّهُ کُلًّا مِنْ سَعَتِهِ وَکَانَ اللَّهُ وَاسِعًا حَکِیمًا

و اگر آن دو از یکدیگر جدا شوند خداوند هر یک را از گشایش خود بى ‏نیاز گرداند و خدا همواره گشایشگر حکیم است .

ع