آلایندگی نیروگاه های حرارتی‌در زمستان

مصاحبه با مدیر روبط عمومی نیروگاه سیکل ترکیبی شهدای پاکدشت (دماوند )

در خصوص رمز ارزها : با توجه به پروفیل مصرف بار در شبکه در طول سال، نیروگاه‌ها در اوج مصرف سال (تابستان) تمام ظرفیت آماده خود را تولید و به شبکه سراسری تزریق می‌کنند اما در ۸ ماه از سال شبکه نیاز به تولید حداکثری نیروگاه‌ها نداشته و نیروگاه‌ها حداکثر بصورت میانگین بین ۶۰ تا ۷۰ درصد ظرفیت عملی خود تولید دارند. این بدین معناست که بین ۳۰ تا ۴۰ درصد از قدرت عملی نصب شده نیروگاه‌ها بلا استفاده می‌شود. براساس آمار وزارت نیرو در سال ۱۳۹۸، ۶۹,۵۷۲ مگاوات ظرفیت نامی نیروگاه‌های حرارتی نصب شده در شبکه است. با توجه به هزینه سرمایه‌گذاری نیروگاه‌های گازی، بخاری و سیکل‌ترکیبی حدود ۴۰ میلیارد یورو هزینه احداث نیروگاه‌های حرارتی در کشور خواهد شد.

بنابراین در ۸ ماه از سال ۳۰ تا ۴۰ درصد از این سرمایه یعنی معادل ۱۲ تا ۱۶ میلیارد یورو با توجه به الگوی بار مصرفی در کشور بدون استفاده می‌باشد. بنابراین تولید رمز ارز بر ظرفیت نیروگاه‌های موجود کشور یکی از راهکارهای فعال‌سازی ۱۲ تا ۱۶ میلیارد یورو سرمایه و ایجاد تقاضای برق برای این ظرفیت بدون استفاده در کشور است. متاسفانه با توجه به نرخ‌گذاری در بخش گاز تحویلی به نیروگاه‌ها برای تولید رمز ارز، توجیه اقتصادی این حوزه از بین رفته است. همانطور که به صنایع انرژی بری همچون فولاد که محصولات آن وابسته به نرخ دلار و نرخ جهانی است، گاز با تعرفه صنعتی داده می‌شود نیروگاه‌های خصوصی نیز خواهان اجازه تولید در ۸ ماه از سال از ظرفیت خالی خود با استفاده از نرخ گاز تحویلی به سایر صنایع صادرات محور هستند و در این شرایطی اقتصادی سخت کشور و تحریم‌های بین‌المللی که نیاز به ارز بیداد می‌کند و حتی اگر هم وجود داشته باشد امکان نقل و انتقال آن بسیار دشوار شده است آیا منطقی صحیح‌تر از اینکه تا می‌توان با استفاده گاز طبیعی و سرمایه‌های موجود نیروگاه‌های کشور، رمز ارز تولید نمود و نیازهای ارزی کشور را مرتفع نمود، نیست؟

ع