آثار اسراف در آیات قرآن

۱) مسرفان اهل دوزخند.(غافر ،۴۳)

۲)برای اسرافکاران اعمالشان زینت داده می‌شود.(یونس ، ۱۲)

۳) اسراف موجب انکار آیات الهی می‌شود.(غافر، ۳۴)

( قربانی مبین، حمیدرضا)

اقتصاددان:در قرآن، در آیات متعدّد از اسراف در مصرف و انفاق نهى شده است به عنوان نمونه:

« کُلوُا وَ اشرَبوا وَ لا تُسرفُوا؛

بخورید و بیاشامید ولى اسراف نکنید» ( اعراف/۳۱)،

« وَ آتوا حَقَهُ یوم حَصادِه و لا تُسرفوا؛

هنگام درو، حقّ زکات (غلات و…) را بپردازید، ولى (در انفاق) اسراف نکنید» ( انعام/ ۱۴۱).

در روایت آمده، فقیرى به محضر پیامبر (ص) آمد و تقاضا کرد که آن حضرت پیراهنش را به او ببخشد. پیامبر (ص) پیراهن را از تن خود بیرون آورد و به او داد و چون پوشش دیگر نداشت، در خانه به طور عریان نشست و حتّى براى نماز بیرون نرفت، کافران در غیاب، آن حضرت را سرزنش کردند و به او چنین تهمت زدند که خواب و لهو، آن حضرت را از نماز بازداشته است. در این هنگام این آیه نازل شد:

« وَ لا تَجعَل یَدَکَ مَغلولَه اِلى عُنُقِکَ وَ لا تَبسطها کلى البَسط فَتَقعد مَلوماً مَحسوراً؛

هرگز دستت را برگردنت زنجیر نکن (بُخل نورز) و بیش از حدّ (اعتدال نیز) دست خود را مگشاى تا مورد سرزنش قرار گیرى و از کار فرو مانى» (اسراء ۲۹).

بر اساس همین آیات و دستورهاى الهى، پیامبر (ص) فرمود:

« ما مِن نَفَقَهٍ احبُّ اِلَی اللهِ مِن نَفَقَه قَصد و یبغض الاِسراف »

هیچ انفاقى در پیشگاه خدا محبوب تر از انفاق معتدلانه نیست. و خداوند اسراف در انفاق را دشمن دارد. و نیز بر همین اساس پیامبر (ص) و امیرمومنان على (ع) و سایر امامان علیهم السّلام بسیار ساده مى زیستند و از هر گونه تجمّل گرایى و تشریفات پرهیز جدى مى نمودند.

/پ