ابوالفضل بابادی شوراب می گویند بی ارزش ترین نوع افتخار، افتخار ورزیدن به ویژگی هایی است که خود شخص، نقشی در داشتن شان نداشته. با این نگاه متاسفانه خوزستان ما توانسته افتخارآفرینی های بدتر از این را نیز تجربه کند، همین که در این روزها ما شاهد فخر ورزیدن برخی، به عوامل و موانع واقعی […]
ابوالفضل بابادی شوراب
می گویند بی ارزش ترین نوع افتخار، افتخار ورزیدن به ویژگی هایی است که خود شخص، نقشی در داشتن شان نداشته.
با این نگاه متاسفانه خوزستان ما توانسته افتخارآفرینی های بدتر از این را نیز تجربه کند، همین که در این روزها ما شاهد فخر ورزیدن برخی، به عوامل و موانع واقعی و بنیادین توسعه این سرزمین هستیم.
براستی اینکه فلان شخص بعنوان معاون رییس جمهور یا بهمان شخص بعنوان سناتور مجلس، از خوزستان در کجای قدرت سیاسی کشور قرار گرفته، وقتی تاثیری بر سطح زندگی شهروندان و تغییر زندگی فلاکت بار خوزستانیان ندارد، چه جای افتخار ورزیدن است؟
اصولا سرزمینی که با منابع فراوان خدادادی، در چنبره فقر، بیکاری و هزار مصیبت اقتصادی و اجتماعی ریز و درشت قرار گرفته، برنده شدن در بازی گل یا پوچ سیاستمداران بر کرسی نشسته تهران، چرا باید هورمون دوپامین (هورمون شادی) جامعه خوزستانی را تحریک کند؟
و اینجاست که باید پرسید سرانجام خوزستان با این افراد که افتخارات شان تنها در بنرهای تبلیغاتی قابل لمس است و لاغیر، به کجا می رسد؟
